Zwalczanie i odławianie kun Istnieje wiele gatunków dzikich zwierząt stanowiących zagrożenie lub problem dla człowieka. Lisy roznoszą wściekliznę i porywają drób. Dziki niszczą zbiory. Dzikim zwierzęciem z którym ludzie mają problemy szczególnie często są kuny. Dlatego właśnie postanowiliśmy poświęcić im ten artykuł. Dowiecie się z niego czym są kuny, jak wygląda kuna, jak odróżnić kunę od łasicy, jak odróżnić kunę od gronostaja, jak odróżnić kunę od tchórza, jak odróżnić łasicę od tchórza, jak odróżnić łasicę od gronostaja, jak odróżnić gronostaja od tchórza, co jedzą kuny, jak odłowić kunę, jak się pozbyć kuny, jakie są sposoby na kuny, jak zwalczać kuny, jak się pozbyć kuny z domu, jak zabezpieczyć dom przez kunami, jak wyplenić kuny, gdzie występują kuny, jakiego koloru jest kuna, jakiego koloru jest gronostaj, jakiego koloru jest tchórz, czym się różni kuna domowa od kuny leśnej, jak długa jest kuna, jak długi jest tchórz, jak długi jest gronostaj, ile waży kuna, ile waży tchórz, ile waży gronostaj, ile trwa ciąża kuny, jak odstraszyć kuny, jakie są zabezpieczenia przed kunami, co zrobić, żeby kuny nie wchodziły po rynnie i co zrobić żeby kuny nie wchodziły do domu. Jak rozpoznać kunę? Kuna to drapieżny ssak należący do rodziny łasicowatych. Łasicowate to najliczniejsza rodzina ssaków drapieżnych. Jej przedstawicieli rozpoznać można po smukłym ciele, długim i silnym ogonie i krótkich nogach. Oprócz kun do łasicowatych zaliczamy również gronostaje, wydry, tchórze stepowe i łasice. Istnieją dwa gatunki kuny: kuna domowa i kuna leśna. Kuny występują w większości krajów Europy. Gdzie żyją kuny? Wyjątkiem jest tu Wielka Brytania i Skandynawia. Poza Europą kuny występują w wielu regionach Azji położonych w strefie umiarkowanej. W Polsce najczęściej można je znaleźć w okolicach siedzib ludzkich, ruin, w lasach i w centrach miast. Spośród wszystkich gatunków dzikich ssaków kuna najczęściej sprawia problemy ludziom. Gatunki kun Pod względem kształtu ciała kuna przypomina inne łasicowate. Jej ciało jest wydłużone, a nogi krótkie. Kuna często jest mylona z innymi łasicowatymi. Pomyłki takie są na tyle częste, że warto porównać ze sobą różne gatunki łasicowatych aby wiedzieć z czym mamy do czynienia. W niniejszej tabelce porównamy ubarwienie, masę i rozmiary wybranych spośród występujących w Polsce i często mylonych ze sobą gatunków łasicowatych. Kuna domowa – sierść brązowa z białą, rozwidloną plamą na piersi, długość ciała 45-53 cm, długość ogona 25-30 cm, masa 1,1-1,5 kg Kuna leśna – śierść brązowa z białą, rozwidloną plamą na piersi, długość ciała od 40 do 53 cm, długość ogona od 22 do 28 cm, masa samcó do 1,2 do 1,8 kg a samic od 0,8 do 1,5 kg. Gronostaj Europejski – Ubarwienie uzależnione od pory roku. Latem żółto-białe na brzuchu i czekolado-brązowe na grzbiecie z czarnym końcem ogona. Zimą białe z czarnym końcem ogona., długość ciała 17-33 cm, długość ogona 4,2-12 cm, masa samce 67-116 gram, samice 25-80 gram. Tchórz zwyczajny – Wierzch ciała ciemnobrunatny, nogi i spód ciała ciemnobrązowe, końce uszu i wargi białe. Długość ciałą od 30 do 36 cm, długość ogona 11-17 cm, masa samców 0,85-1,5 kg, samic od 0,6 do 0,8 kg. Co jedzą kuny? Kuny żywią się różnymi gatunkami małych zwierząt takich jak owady, żaby, jaszczurki, ptaki i ich jaja, drób domowy, nietoperze, wiewiórki, różne gatunki gryzoni i inne. Oprócz zwierząt w ich jadłospisie znajduje się też miód i owoce. Polują głównie nocą. Rozwój kuny Ruja kuny ma miejsce w miesiącach letnich. Ciąża kuny trwa do 9 miesięcy. Na wydłużenie ciąży kuny do dość długiego jak na tak niewielkie zwierzę jak kuna okresu duży wpływ ma fakt, że wkrótce po zapłodnieniu rozwój zarodków zostaje zatrzymany. Zarodki kuny ponownie zaczynają rozwijać się dopiero pod koniec zimy. Młode kuny przychodzą na świat w kwietniu. Poród najczęściej następuje w nieużywanych dziuplach, garażach lub zakamarkach strychu. Mioty kuny liczą od 2 do 4 osobników. Młode kuny ssą mleko przez około 3 miesiące. Po tym czasie opuszczają matkę i wyruszają na poszukiwania nowej kryjówki. Osiągnięcie dojrzałości płciowej zajmuje im około 2 lat. Kuny żyją zazwyczaj od 8 do 10 lat. Naturalni wrogowie kun Kuny z jednej strony są drapieżnikami, a z drugiej strony same często padają ofiarą większych drapieżników takich jak lisy, wilki, psy i borsuki. Co potrafią kuny ? Kuny posiadają szereg umiejętności ułatwiających im polowanie, ciche dostawanie się do ludzkich zabudowań i uciekanie z nich. Potrafią poruszać się niemal bezszelestnie i doskonale się wspinają. Bez trudu potrafią wchodzić po rynnach i pionowych ścianach. Często mija wiele lat od chwili, gdy kuny pojawiają się na strychu domu do chwili, gdy właściciele zdają sobie sprawę z obecności tego zwierzęcia. Jak rozpoznać obecność kuny? Jak wspominaliśmy kuny często przebywają w pobliżu ludzkich zabudowań. Właśnie to jest głównym problemem powodowanym przez te zwierzęta. Często zdarza się, że kuny pojawiają się w domu jeszcze zanim zostanie on ukończony. O ich obecności świadczą między innymi nocne hałasy, ślady łap na śniegu, drobne kłaczki, poprzegryzane kable, odchody, intensywny zapach, pióra zjedzonych przez kunę ptaków poprzestawiane anteny i poprzewracane przedmioty. Kuny mogą doprowadzić do poważnych zniszczeń na zajmowanych przez siebie strychach. Zabezpieczenie domu przed kunami Warto zawczasu zabezpieczyć się przed pojawieniem się kun w naszym domu. W tym celu należy: Zabezpieczyć siatką okna i otwory na poddaszu Zamontować opaskę z drutu kolczastego na rynnie Oczyścić okolice domu z zarośli i krzaków stanowiących idealne schronienie dla kun Jakie są metody zwalczania kun Istnieje wiele metod, które stosowane są do zwalczania kun. Najpopularniejszą z nich są pułapki żywołowne. Jeśli chcemy zastosować tą metodę warto najpierw znać miejsca w których występują kuny lub w pobliżu których przechodzą. W takich miejscach ustawiana jest klatka, w której umieszczane jest pożywienie. Najczęściej stosowanymi w tego typu pułapkach przynętami są jaja i mięso drobiowe. Przynęty nie należy dotykać gołą ręką ponieważ kuny posiadają niezwykle wyczulony węch i potrafią wyczuć ludzki zapach na produktach żywnościowych, które miały kontakt z ludzką skórą. Kuny są bardzo płochliwe. Z tego powodu skutecznym sposobem na te zwierzęta są psy, które odstraszają je szczekając na nie, alarmy z czujnikami ruchu oraz lampy halogenowe z czujnikiem ruchu, które skutecznie płoszą kuny, gdy tylko się zapalą.
Można także zaobserwować odcisk jej łap z pięcioma palcami. Kuna zostawia je w odległości 0,5-1 metra. Częstą oznaką bytowania kuny domowej są leżące w pobliżu szczątki jej pożywienia lub rozwleczone śmieci z kontenerów. Zwierzę bardzo lubi stołować się blisko człowieka, korzysta z resztek, które zostawia człowiek. Kuna, to intruz który nie jednej osobie dał się we znaki. Jej obecność jest bardzo uciążliwa. Ten niewielki ssak potrafi spowodować wiele strat. Choć wygląda cudownie, jest niebezpieczna. Warto pamiętać jednak, że nieproszonym gościem są wyłącznie kuny domowe. Jej leśnie odpowiedniki nie zadamawiają się w otoczeniu ludzi. Jak się jej pozbyć? Co zrobić, by kuna nie wróciła z ponowną wizytą? Ten niepozorny zwierzak potrafi dokonać naprawdę ogromnych szkód. Ich naprawa jest często bardzo kosztowna. Dlatego większość właścicieli domów, nie jest zadowolona z obecności kun na swoim terenie. W ekspresowym tempie potrafią one poprzegryzać wszystkie możliwe kable. Instalacja elektryczna w domu, czy aucie, nie stanowi dla nich wyzwania. Niszczy także ocieplenie. Zdawać by się mogło, że styropian i folie dachowe, są jednym z jej ulubionych przysmaków. Jednak jej obecność niesie za sobą także pozytywne aspekty. Kuna jest świetnym łowcom myszy. Dużo lepszym niż koty, które często są adoptowane i wykorzystywane do nierównej walki z gryzoniami. Lubuję się także w płazach i gadach. Zatem, dzięki niej możemy pozbyć się innych niepożądanych gości. Co kupić, czy pozbyć się kun z domu? Problem z kunami jest dość popularny. Dlatego na rynku pojawia się coraz większa ilość środków mających pomóc człowiekowi, pozbyć się problemu. Gotowymi środkami do walki z kunami są aparaty dźwiękowe. Mają one za zadanie odstraszać te ssaki. Podobnie jak mieszanki zapachowe. Jednak ich działanie może pomóc doraźnie. Kuna jest bardzo mądrym ssakiem. Bardzo szybko się więc uczy. Z czasem przyzwyczaja się do środków, którymi zostaje wypraszana. W naturalnym środowisku, te maleńkie ssaki boją się zwierząt większych od siebie. Z racji tego, że zwierzęta zgodnie ze swoją naturą, oznaczają należący do siebie teren, dobrym pomysłem może być rozmieszczenie sierści większych drapieżników w okolicach kryjówki kuny. Jak jednak zlokalizować domek kamionki? To kolejne bardzo trudne zadanie. Ta mała spryciara potrafi zamieszkać w najmniej oczekiwanym miejscu. Przyda się więc ogromna determinacja i zapas cierpliwości. Wszystkie te zabiegi musimy powtarzać regularnie, by nieproszony gość nie wrócił. Należy jednak zmieniać kolejność metod. W ten sposób kuna ich nie zapamięta. Istnieje jednak ryzyko, że wyprowadzi się do sąsiada. Czy łapanie kun ma sens? Chyba najbardziej rozsądnym rozwiązaniem, jest złapanie intruza. W tym celu warto skorzystać ze specjalnych klatek żywiołowych. Kuna wypłoszona prawdopodobnie zmieni obiekt zainteresowania. Być może na jakiś czas przeprowadzi się na sąsiadującą posesje. Po upływie kilku tygodni, może jednak wrócić. Dlatego dobrym pomysłem, jest złapanie jej. Nie chodzi o wyrządzenie krzywdy temu maleńkiemu zwierzęciu. Co prawda złapanie kuny nie należy do łatwych zadań, jednak może okazać się jedyną szansą na wygraną. Złapanego ssaka należy wywieść w jego naturalne środowisko. Dobrze, jeśli miejsce to jest znacznie oddalone. Las jest domem dla kun. To tam mogą bezpiecznie żyć, nie wyrządzając szkód. W swoim środowisku znajdą też spore ilości pożywienia. Pomijając inne zwierzęta, które są jej przysmakiem. Kuna żywi się także owocami. Jak wygląda kuna domowa? Kuna domowa, różni się od swojej kuzynki kuny leśnej różni się wyłącznie kolorem sierści na klatce piersiowej. U tej pierwszej namaszczenie występuje w kolorze białym, u drugiej zaś w żółtym. Zwierzę to jest niewielkich rozmiarów. Jego długość to około 50 cm. Ma bardzo charakterystyczne, krótkie nóżki. Puszyste futerko i miły pyszczek, wyglądający na wciąż uśmiechnięty. 0 0 głosów Ocena artykułu: Długość ciała 36–70 cm, ogona 11,5–50 cm; masa ciała 470–550 g ( samce są większe i cięższe od samic) [12]. Kuny są nieco większe niż spokrewnione z nimi łasicowate z rodzaju Mustela. Ich kończyny są krótkie, półstopochodne. Ogon zazwyczaj długi, uwłosiony gęściej niż u Mustela, ubarwienie najczęściej ciemneKuna domowa (Martes foina), inaczej kamionka, jest niewielkim drapieżnikiem z rodziny łasicowatych. Jest jedynym gatunkiem kuny, który nie boi się osiedlać w pobliżu ludzi. Chociaż jej bliskimi krewniakami są sobole i rosomaki, to swoim zachowaniem przypomina nieco wiewiórkę. Łatwo można spotkać kamionkę w parkach, na strychach domów, w pobliżu stodół i kurników. Pinterest Kuna domowa w ogrodzie potrafi wyrządzić sporo szkód Kuna domowa – jak wygląda? Czym się różni od kuny leśnej? Kuna domowa, podobnie jak inne małe łasicowate, ma wydłużony tułów i stosunkowo krótkie nogi. Ogon jest długi i puszysty, służy zwierzęciu do utrzymywania równowagi podczas skoków i wspinaczek. Charakterystyczną cechą, która wyraźnie odróżnia kunę domową od kuny leśnej, jest biała rozwidlona plama na piersi, podczas gdy całe futro ma kolor szarobrązowy. Rozwidlenia tej plamy sięgają do przednich łap zwierzęcia. Kuna leśna też ma widoczną plamę, ale jest ona żółtego koloru i bez rozwidlenia. Inne różnice, to jasny nos kuny domowej oraz opuszki palców bez włosów. Zwierzęta osiągają długość ciała od 40 do 54 cm, długość ogona od 22 do 30 cm i masę od 1,1 do 2,3 kg. W osobnym artykule piszemy o skutecznych sposobach na kunę. IUCN Red List Kuna domowa ma białą rozwidloną plamę na piersi Tryb życia kuny domowej Kuna domowa jest aktywna przede wszystkim nocą, dzień spędza w swojej kryjówce. Naturalnymi miejscami do zamieszkania są szczeliny skalne, gromady kamieni albo porzucone nory innych zwierząt (kuna sama nie buduje nor). Często wprowadza się do budynków gospodarczych, na strychy albo do stodół i obór. Gniazdo wyściela sierścią, piórami i sianem. Nocą wyrusza na poszukiwanie pożywienia, przy czym porusza się przeważnie po ziemi. Potrafi się wprawdzie dobrze wspinać, ale rzadko wchodzi wysoko na drzewa. Jak większość kun, również kamionka jest samotnikiem. Poza okresem rui, który przypada na lipiec i sierpień, unika kontaktu z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Kuna jest zwierzęciem terytorialnym, które znaczy granice swojego rewiru wydzieliną gruczołów zapachowych i zdecydowanie broni go przed innymi kunami. Wielkość rewiru łowieckiego kamionki jest zmienna, ale mniejsza niż kuny leśnej. Waha się od 12 ha do 210 ha i zależy między innymi od płci – samce zajmują większe rewiry niż samczyki, od pory roku (zimą mniejsze niż latem) oraz obfitości pożywienia. fot. Kuna domowa często żyje w pobliżu ludzi Czym się żywi kuna domowa? Wiele osób zapewne uważa, że skoro kuna domowa jest drapieżnikiem, to odżywia się wyłącznie mięsem. Jest to tylko częściowo prawda, ponieważ zwierzątko żywi się przede wszystkim tym, co znajdzie podczas nocnej wyprawy. Główną zdobycz stanowią drobne ssaki (szczury, myszy, małe króliki), żaby, ptaki i owady. Poza tym ważną pozycję w menu kamionki stanowią jagody, owoce, nasiona traw i jaja ptaków. Obojętnie koło ptasiego gniazda nie przejdzie nawet najedzona kuna, a widząc drzewo z morelami zwierzątko zapomina, że nie lubi się wspinać. Kuna błyskawicznie reaguje na ruch i dźwięki, co czyni z niej idealnego myszołowa. Będzie polować tak długo, dopóki będzie zwierzyna łowna, niezależnie od tego, czy jest głodna, czy najedzona. Ta właśnie cecha przeraża właścicieli wiejskich kurników – miotanie się przerażonych kur pobudza tylko kunę do polowania. A przecież, w gruncie rzeczy, wystarczy jej 300-400 g pokarmu. Kuna lubi też pojeść sobie miodu; z przyjemnością odwiedza ule w pasiekach. Na ukąszenie owadów jest stosunkowo odporna, ale woli nie kusić losu i chwytając słodki plaster oddala się na bezpieczną odległość. Młode kuny domowej Życie rodzinne kuny domowej (kamionki) Chociaż samotnie żyjące kuny w pełni lata nawiązują kontakty w celach prokreacyjnych, to ich potomstwo przychodzi na świat dopiero wiosną przyszłego roku (marzec, kwiecień). Ciąża u kuny trwa tylko miesiąc, ale przez kilka miesięcy mamy do czynienia z osobliwym zjawiskiem diapauzy, czyli czasowego zahamowania rozwoju zarodków. Młode kuny rodzą się ślepe w liczbie od 2 do 8. Matka karmi młode mlekiem przez 2 do 2,5 miesiąca. Samodzielne stają się po 4-5 miesiącach, a dorastają w pełni po dwóch latach. Najbardziej niebezpieczny okres dla młodych, to pierwsze wyjścia z kryjówki na świat. Padają często ofiarą lisów, jenotów i sów. W naturze żyją kuny około 10 lat, natomiast w ogrodach zoologicznych nierzadko osiągają wiek 18 lat. Proponowane dla Ciebie
Jak wygląda prosionek szorstki? Prosionek szorstki może mieć różne barwy. Najczęściej samce prosionków szorstkich są ciemno-niebieskawoszare, a samice prosionków szorstkich są jaśniejsze od samców. Czasami prosionki szorstkie mogą być również ceglasto-pomarańczowe lub brązowe.
Kuna domowa potrafi być zwierzęciem bardzo uciążliwym. Grasując w ogrodzie, na strychu, poddaszu, w piwnicy, szopie lub altanie ogrodowej powoduje liczne zniszczenia. Uszkodzone izolacje, poprzegryzane kable, straty w kurniku, powyjadane owoce to tylko niektóre szkody powodowane przez kunę. Zobacz jak rozpoznać kunę domową i która metoda walki z tym drapieżnikiem będzie najlepsza. Podpowiadamy sprawdzone sposoby jak pozbyć się kuny ze strychu, domu i ogrodu, zanim wyrządzi ona kolejne szkody! Kuna domowa może być sprawcą wielu szkódFot. Jak rozpoznać kunę domową? Kuna domowa (Martes foina), zwana również kamionką, jest ssakiem o długości ciała dochodzącej do ok. 50 cm i masie zaledwie 2 kg. Ma miękkie i puszyste futro, szarobrązowy grzbiet z jaśniejszym spodem ciała oraz ciemne kończyny i ogon. Na szyi znajduje się charakterystyczna biała plama, która rozwidla się w stronę przednich łap. Uszy kuny są krótkie i zarazem zaokrąglone. Kuna jest zwierzęciem prowadzącym nocny tryb życia, potrafi z łatwością wspinać się po drzewach, murach, jak również stelażach. Te umiejętności pozwalają kunom wdrapywać się do ptasich gniazd ale też i zdobywać nasze strychy. Kuna domowa żyje zwykle samotnie. Może dożywać do około 10 lat. Warto wiedzieć!Poza kuną domową w naszym ogrodzie lub w pobliżu domostwa może pojawić się także kuna leśna (Martes martes). Jej obecnością nie powinniśmy się jednak przejmować, gdyż zwierzę to najprawdopodobniej szybko powróci do środowiska leśnego. Warto zatem dowiedzieć się jak odróżnić kunę domową od kuny leśnej. Jest na to prosty sposób. Otóż widoczna na piersi łatka u kuny leśnej jest mniejsza, nierozwidlona, barwy żółtej lub kremowej. Gdzie można spotkać kunę domową? Dawniej kuny żyjące na wolności zakładały swoje gniazda w pustych drzewach, skałach oraz w opuszczonych dziuplach. Obecnie stały się zwierzętami synantropijnymi, czyli takimi, które przystosowały się do życia w środowisku silnie przekształconym przez człowieka. Kuna domowa spotykana jest zatem wśród ludzkich zabudowań, wybiera jednak miejsca rzadko odwiedzane przez ludzi, takie jak piwnice, strychy, poddasza, altany na działkach - takie, gdzie będzie jej ciepło i sucho ale człowiek nie będzie jej często niepokoił. Szkody wyrządzane przez kuny Kuna żywi się głównie owadami, nornicami, szczurami, jak również myszami, które powodują szkody w ogrodzie. To czyni ją zwierzęciem pożytecznym i pod tym względem jej obecność jest wręcz pożądana w ogrodzie. Jednak w okresie letnio-jesiennym pożywienie kuny stanowią przede wszystkim owoce. Żywi się winogronami, śliwkami, morelami, czereśniami, gruszkami, jabłkami, morwami, jak również owocami jarzębiny, rosnącymi na niskich drzewkach i krzewach. W ten sposób kuna domowa wyrządza liczne szkody w ogrodach i w miejscach przechowywania żywności. Kuna leśna. W ogrodzie jest mniej uciążliwa od kuny domowej Pojawiają się również pewne uciążliwości związane z trybem życia kuny. Przede wszystkim kuna znakuje swoje terytorium - tworząc często ogromne sterty odchodów, np. w piwnicach, na strychach, czy pod drzewami lub krzewami. Ponadto kuny, którym uda dostać się do wnętrza altan ogrodowych, na strychy lub do piwnic, mogą przyczyniać się do licznych uszkodzeń ich ocieplenia. Potrafią również zniszczyć izolacje kabli elektrycznych. To ostatnie może być uciążliwe nie tylko w domu czy na poddaszu ale też w sytuacji, gdy kuna dostanie się pod maskę się, że kuny atakują ptactwo domowe lub wyjadają jaja. Mogą porwać nawet królika! I niestety, przy dużej dostęności pożywienia, kuna zabija więcej niż potrzebuje aby się wyżywić. Jest ponadto bardzo hałaśliwa, co słychać głównie wieczorami. Kuna na poddaszuFot. Sposoby na pozbycie się kuny domowej Walka z kuną niestety nie należy do najłatwiejszych, gdyż nie dość, że jest ona zwinnym drapieżnikiem, to jeszcze gatunek ten objęty jest ochroną. Poniższe sposoby pozwolą jednak w sposób nie tylko humanitarny ale i skuteczny pozbyć się kuny ze strychu, poddasza, altany czy z ogrodu. 1. Zacznij od uszczelnienia budynku Aby pozbyć się kuny z domu lub altany, należy dokładnie uszczelnić otwory i dziury, przez które zwierze może dostać się do wnętrza altany. Aby to zrobić, należy w pierwszej kolejności odnaleźć drogę, którą kuna dostała się do budynku. W tym celu najlepiej obejść domek poszukując odchodów, śladów łap i widocznych zabrudzeń. Kuna potrafi wdrapywać się po ścianach w poszukiwaniu otworów (w drzwiach mogą pojawić się wyszczerbienia, w murach szczeliny). W przypadku, gdy nie znajdziemy takich śladów - na zewnątrz, w pobliżu ścian rozsypujemy zwilżony piasek, a podłogę strychu posypujemy mąką. Następnego dnia powinniśmy zaobserwować ślady kuny, które pozwolą nam odnaleźć miejsce, przez które dostała się do altany. Gdy już uda nam się je zlokalizować, powinniśmy po zmroku dokładnie uszczelnić wszystkie otwory w strychu usuwamy również źródło pożywienia kuny, czyli ptaki, myszy i owady. Okna i otwory na poddaszu możemy zabezpieczyć siatką, a na rynny i otwory wentylacyjne nałożyć opaski z drutu kolczastego stosowane przeciw ptakom. Ważne!Nie uszczelniaj otworów w ciągu dnia, gdyż możesz kunę uwięzić wewnątrz domu. Uszczelnienia zakładaj wyłącznie po zmroku, gdy kuny opuszczają swoje legowiska w celu poszukiwania pokarmu. 2. Zainstaluj żywołapki na kuny Kolejną metodą na pozbycie się kuny ze strychu, domu lub ogrodu jest schwytanie zwierzęcia i wywiezienie go jak najdalej od naszej działki, np. do lasu. W tym celu możemy wykorzystać pułapki wraz z systemem zapadek (tzw. pułapka żywołowna). Nabyć je możemy w sklepach ogrodniczych lub punktach z artykułami rolniczymi. Pułapka na kunę powinna mieć wejścia z dwóch stron i mechanizm zwalniający zapadkę na środku pułapki. Pułapki na kuny zazwyczaj są wykonywane z drutów ze stali ocynkowanej, a ich wymiary wynoszą około 80-120 cm długości i około 30 cm wysokości i szerokości. Niektórzy producenci dołączają do pułapek plandeki maskujące i płyn wabiący kuny. Ceny pułapek na kuny wahają się od kilkudziesięciu do ponad 100 zł, w zależności od rozmiarów pułapki, jej przeznaczenia (niektóre pozwalają łapać też np. lisy) i ewentualnie dołączanych akcesoriów. Kuna grasująca w gospodarstwieFot. Jako przynętę na kunę najlepiej zastosować jaja kurze. Dobrze sprawdzają się również owoce oraz mięso drobiowe. Pułapkę taką zakładamy w rękawicach, aby kuna nie mogła wyczuć zapachu człowieka. Po złapaniu kuny należy zapewnić jej transport w dobrych warunkach w bezpieczne miejsce, w miarę możliwości ograniczając jej dodatkowych źródeł stresu). Uwaga!Nie zrażaj się jeśli nie uda się złapać kuny od razu. Kuny cechują się neofobią, czyli lękiem przed nowo pojawiającymi się osobami i sytuacjami. Dlatego od ustawienia klatki do złapania się kuny może upłynąć wiele dni. 3. Zastosuj odstraszacze na kuny Zanim jednak wydamy kilkadziesiąt złotych na pułapkę na kunę, warto spróbować zwierze odstraszyć i wypędzić z naszego domostwa. Sprzyja temu fakt, żę kuny to zwierzęta dość płochliwe. Sposobem na pozbycie się kuny ze strychu, domu lub ogrodu będzie zakup odstraszacza, który dzięki emisji ultradźwięków o zmiennej częstotliwości zniechęci kuny do odwiedzania okolicy. Można też zamontować instalację z czujką ruchu, która będzie po wykryciu kuny uruchamiać alarm lub włączać i zarazem najtańsze będzie jednak użycie odstraszacza w aerozolu przeciwko kunom, którym należy opryskać miejsca odwiedzane przez kunę. Jest to sposób na kunę, który warto zastosować w pierwszej kolejności, zanim zdecydujey się na większe wydatki. Polecamy szczególnie odstraszacz spray na kuny i lisy oparty na naturalnych olejkach eterycznych i bezpieczny do użycia na strychu, w piwnicy czy w altanie ogrodowej. Dodatkowo odstrasza też lisy, nornice, dziki i krety. Znajdziemy zatem dla niego sporo zastosowań w gospodarstwie i w jednak, że trwałość takiej ochrony nie jest zbyt długa, bo preparat szybko wietrzeje. Dużo lepsze rezultaty przynoszą torebki zawierające odstraszacz na kuny KUNAGONE, które umieszcza się w wybranych miejscach. Ich działanie dokładniej omawiamy w dalszej części tekstu. Odstraszacz na kuny KUNAGONE 4. Zaproś naturalnych wrogów kuny Prostym, popularnym i tanim sposobem na pozbycie się kuny z ogrodu lub domu jest rozłożenie w sierści psa w pobliżu miejsca, które kuna wybrała na legowisko. Zapach naturalnego wroga powinien wystraszyć kunę i zniechęcić ją do powrotu. W miejsca przebywania kuny warto też wpuszczać psa, który nie tylko pozostawi swój zapach ale może wystaraszyć kunę sierści psa odstraszające kuny wykorzystuje odstraszacz na kuny do samochodu i domu Kunagone. Torebka z preparatem zawiera mieszankę włosia kilku ras psów wraz z substancjami wzmacniającymi efekt zapachowy. Aby pozbyć się kuny, wystarczy umieścić Kunagone pod maską samochodu, na poddaszu lub w innym miejscu, w którym dokucza nam kuna. Walka z kuną domową nie należy do najłatwiejszych. Ważne jednak, aby być zdeterminowanym i konsekwentnym w działaniu. Pozbycie się kuny z domu lub samochodu może okazać się praco- i czasochłonne, jednak przy zastosowaniu powyższych metod powinno przynieść pozytywne skutki. Przeczytaj także: Jak pozbyć się nornic z ogrodu? Najlepszy sposób na nornice! Nornice to drobne gryzonie, które potrafią wyrządzać duże szkody w naszych ogrodach - wyjadać nasiona, owoce, uszkadzać korzenie roślin i cebule kwiatów, a także obgryzać korę drzew w sadzie. Dlatego warto nauczyć się rozpoznawać szkody wyrządzone przez te gryzonie oraz dowiedzieć się jak pozbyć się nornic z ogrodu, gdy już zauważyliśmy dokonane przez nie zniszczenia. Więcej... Rośliny odstraszające koty w ogrodzie Nieprzyjemny zapach kocich odchodów oraz widok rozkopanych grządek towarzyszy każdej Twojej wizycie w ogrodzie? Koniecznie posadź rośliny, których koty nie lubią. Wybór takich roślin jest niewielki ale warto spróbować. Oto 5 roślin odstraszających koty, dzięki którym zwierzęta te będą omijać Twój ogród z daleka! Więcej... Domowe sposoby na kreta w ogrodzie Zanim odwiedzisz sklep i wydasz pieniądze, poznaj sprawdzone domowe sposoby na kreta w ogrodzie. Pozbędziesz się kreta szybko, nie robiąc mu krzywdy. Oto 5 świetnych domowych sposobów na kreta, które warto znać! Więcej...
Łasica domowa, czyli inaczej fretka domowa, to silnie dymorficzny gatunek. Oznacza to, że samce i samice w znaczny sposób różnią się od siebie wyglądem (w przypadku tego gatunku samiec jest nawet dwa razy większy od samicy). Dorosłe osobniki osiągają zazwyczaj pełny rozmiar, gdy mają rok. Długość ciała samic osiąga około 33
Kuna domowa to mały, drapieżny ssak bytujący w pobliżu ludzkich siedzib. Mimo że zwierzę poluje na myszy i szczury, to może również przynieść wiele szkód. Jeśli uwije sobie gniazdko w naszym ogrodzie, na poddaszu lub w garażu, nie będzie ją łatwo przegonić. Jak rozpoznać, czy nasz niechciany lokator to kuna? Można poszukać jej odchodów. Jak wyglądają odchody kuny? Jak wygląda kuna domowa i skąd wiadomo, że jest w naszym domu? Kuna domowa należy do rodziny łasicowatych i jako jedyny gatunek z tej rodziny osiedla się w pobliżu ludzkich siedzib. Można ją spotkać w całej Polsce. Zwierzę ma długi tułów i dość krótkie nogi oraz puszysty, długi ogon. Osiąga około 50 cm długości (bez ogona) i waży zwykle od 1 do 2,5 kg. Kuna domowa ma szarobrązową sierść, a na szyi białą plamę, która rozwidla się i sięga do przednich łap. Jesli wieczorami słyszymy odgłosy chrubotania, przeciągania, stukotu może to znaczyć, że w naszym domu zadomowiła się kuna. Jest to niebezpieczne, ponieważ gryzonie te powodują straty w warstwie izolacyjnej. Należy niezwłocznie wezwać specjalistę do spraw deratyzacji lub wstępnie ocenić stan części nieużytkowej poddasza (jeśli mamy do niej dostęp) i zweryfikować występowanie odchodów. Można także próbować ocenić czy na śniegu (w okresie zimowym) widoczne są ślady łap. Kuna silnie przywiązuje się do swojego terytorium i regularnie znaczy swój teren wydzieliną gruczołów oraz odchodami. Odchody kuny mają charakterystyczny wygląd, dzięki czemu łatwo rozpoznać „naszego lokatora”. Ponadto w pomieszczeniu, gdzie kuna bytuje, powinien być odczuwalny intensywny gryzący zapach moczu. Odchody znajdziemy przede wszystkim na wełnie lub wykończeniu części nieużytkowej strychu. Co więcej, w okresie największej aktywności zwierząt, czyli w lecie, gdy kuny mają okres godowy oraz w okresie, kiedy młode zaczynają zabawę, kuny zachowują się hałaśliwie. Co kuna robi w dzień? Kuna domowa zwykle żyje samotnie, a w pary łączy się tylko w okresie godowym od czerwca do sierpnia. W tym też okresie można zwierz eta spotkać w ciągu dnia, gdy przebiegają przez nasze podwórka. Dzieje się tak, ponieważ okres letni dostarcza kunie największej ilości pokarmu (różnego rodzaju owoce jak jagody, maliny, wiśnie, pisklaki czy myszy). Poza okresem rozrodczym kuna w ciągu dnia śpi, a jej aktywność zwiększa się znacząco w nocy, gdy poluje.Kuna a łasica. Niektórzy ludzie używają nazwy kuna i łasica zamiennie, w dodatku nie rozróżniają tych zwierząt. Dlatego dzisiaj mamy dla Was krótki poradnik na temat tych dwóch gatunków. Oczywiście kuna i łasica należą wspólnie do rodziny łasicowatych, ale pierwsze z tych zwierząt jest znacznie większe, może osiągać nawet Choć wydawać by się mogło, że dzikiej zwierzynie najlepiej w lesie, kuny domowe znacznie chętniej zamieszkują ludzkie dachy i poddasza. Czy kuna w domu stanowi zagrożenie dla ludzi i zwierząt? Jak pozbyć się jej ze strychu? Jak wyglądają odchody kuny domowej? Czytaj dalej! Jak wygląda kuna domowa? Charakterystyka Kuna domowa, podobnie jak inne łasicowate charakteryzuje się wydłużonym tułowiem (ok. 50 cm) i krundefinedtkimi nogami. Długi, puszysty ogon pomaga jej w utrzymaniu rundefinedwnowagi na drzewach czy dachach domundefinedw. Choć pysk zwierzęcia kojarzy się z udomowioną fretką, nie można dać się temu zwieść undefined kuna domowa, wbrew nazwie, jest najzwyklejszym dzikim drapieżnikiem. Swundefinedj przydomek zyskała wyłącznie dzięki temu, że przystosowała się do życia i zdobywania pożywienia w okolicach ludzkich domostw. Kuna leśna a domowa undefined rundefinedżnice Kuna domowa wyrundefinedżnia się na tle leśnej przede wszystkim kolorem i kształtem plamki na piersi. Podczas gdy kuny osiedlające się na strychach charakteryzują się białą, rozwidloną plamką, leśnych kuzynundefinedw zdobi plamka żundefinedłta, pozbawiona rozwidleń. Tę rundefinedżnicę warto zapamiętać czysto praktycznych powodundefinedw. Po rozpoznaniu w niechcianym przybyszu kuny leśnej zyskasz pewność, że zwierzę niedługo (i z własnej, nieprzymuszonej woli) wrundefinedci do lasu. Kuna domowa z pewnością zostanie w domu na dłużej. Zobacz też: Zwierzęta w mieszkaniu? Prawa i obowiązki wynajmującego i najemcy. Kuna domowa undefined zwyczaje Kuna domowa przesypia cały dzień w swojej kryjundefinedwce undefined zazwyczaj chodzi o strych. To miejsce wybiera przede wszystkim przez ciepło, zapewnione przez dobrą izolację. Kuny nie tylko kochają grzać się w okolicach wełny mineralnej, ale rundefinedwnież ją gryźć i wić z jej fragmentundefinedw gniazdo. Postrzępiony materiał jest zatem rundefinedwnoznaczny z obecnością dodatkowych lokatorundefinedw. Jak zwierzę w ogundefinedle dostaje się na dach? Wspinanie się po rynnach czy dachundefinedwkach nie stanowi dla kuny żadnego problemu. Stąd na poddasze niedaleka droga: kuna wykorzysta najmniejszy otwundefinedr, w ktundefinedry nie wciśnie się nawet kot. Po przespanym dniu zwierzę budzi się do życia undefined to tłumaczy, dlaczego hałas w okolicy dachu słychać pundefinedźnym wieczorem. Jakie dźwięki wydaje kuna? Domownicy usłyszą przede wszystkim przeciąganie, chrobotanie i stukot, nasilające się szczegundefinedlnie pundefinedźną wiosną, kiedy małe kuny zaczynają harce na poddaszu. Odgłosy kuny w nocy niesłusznie kojarzą się niektundefinedrym z... duchami. Jeśli od dłuższego czasu coś undefinednawiedzaundefined dom, czas przeszukać poddasze w poszukiwaniu śladundefinedw obecności zwierząt. Kuny charakteryzuje wybitny instynkt zabijania. Upolują więcej, niż są w stanie zjeść, byle zaspokoić instynkty. Zdobyte w ten sposundefinedb pożywienie transportują do kryjundefinedwki i magazynują. Jeśli chodzi o to, jak atakuje kuna undefined zęby stanowią jej największą broń. Bez problemu radzi sobie z kośćmi, drewnem czy metalem. Nieproszony gość pod dachem może więc szybko zacząć niszczyć elewację, doprowadzając do zimna i zawilgocenia. Sprawdź: Czy można mieć psa lub kota i być eko? Czym się żywi kuna domowa? Co je kuna domowa? Ssaki polują na ptactwo, owady, małe ssaki, a nawet płazy. Od wiekundefinedw są znane z pomagania człowiekowi w walce z myszami i szczurami. Wykorzystują też korzyści wynikające z ludzkiego sąsiedztwa, chętnie przegrzebując śmietniki w poszukiwaniu resztek. Zwierzę zjada zarundefinedwno mięso, jak i jaja, choć nie pogardzi rundefinedwnież śliwkami, wiśniami czy czereśniami. Kuny znane są z siania spustoszenia w kurnikach. Jeśli jednak namierzony już jakiś czas temu przybysz nie zainteresował się ptactwem, można spać spokojnie. Osiedlona na dobre kuna traktuje znane sobie domostwo jak teren undefinedsojusznikundefinedwundefined i zapuszcza się na polowanie... do sąsiadundefinedw. Kuna a kot undefined czy kuna zje kota? Kuny porundefinedwnać można do seryjnych mordercundefinedw. Zabijają po to, by zabijać. Istnieje więc ryzyko, że upolują kota, nawet jeśli mają pod dostatkiem pożywienia. To, co zjada kuna to tylko odsetek ofiar. Prundefinedba przekupstwa smakowitą konserwą mięsną nic więc tu nie da: kuna zje smakołyk, a potem i tak wyjdzie na polowanie. Najrozsądniej w okresie urzędowania kun w domostwie nie wypuszczać żadnych zwierząt bez nadzoru, pilnując szczegundefinedlnie znacznie mniejszych od kuny kociąt. Zobacz rundefinedwnież: Zakaz wstępu z psem na teren obiektu Kuna domowa undefined odchody kuny Nie wiesz, czy kuna w domu jest w zasadzie kuną, czy jakimś innym gatunkiem? Zwierzę rozpoznasz po odchodach. Pachną nieprzyjemnie i widać w nich resztki niestrawionych owocundefinedw: kuny jako mięsożercy radzą sobie z nimi znacznie gorzej, niż np. z drobiem. Poza tym, choć odchody na pozundefinedr przypominają krundefinedlicze bobki, nie występują osobno, lecz są sklejone w jedno skupisko. Najczęstsze pytania dotyczące kuny domowej: Czy kuna może zaatakować kota? Jak najbardziej undefined kuna zabija dla samego faktu i robi to z niezwykłą precyzją. Jest przy tym zwierzęciem bardzo płochliwym undefined na pytanie: undefinedczy kuna boi się kota?undefined można zatem odpowiedzieć: tak, jeśli kot bierze ją z zaskoczenia. Na celowniku kun mogą być szczegundefinedlnie małe kocięta, ktundefinedre to swym niewielkim rozmiarem przykuwają uwagę drapieżnika. Czy kuna jest niebezpieczna dla psa? Choć kuna domowa potrafi polować bez opamiętania, dobiera przeciwnikundefinedw, z ktundefinedrymi jest w stanie wygrać. Kieruje się przy tym głundefinedwnie kryterium rozmiaru undefined nie powinna zatem zaatakować dobermana, ale może rzucić się już na drobnego yorka. Zobacz rundefinedwnież: Pawie piundefinedra w domu Ile kosztuje kuna domowa? Kuny domowe są gatunkiem zagrożonym, przez co nie można nimi handlować. Są zresztą gatunkiem synantropijnym, czyli żyjącym w okolicy człowieka, ale nieoswojonym. Trzymana jako zwierzę domowe nie wykazywałaby zatem większego zainteresowania człowiekiem i jego zwyczajami, bo traktowałaby go jak wroga. Jak złapać kunę domową? Najlepszym sposobem na złapanie kuny jest użycie żywołapki, czyli pułapki, ktundefinedra nie wyrządza krzywdy zwierzęciu. Należy przetransportować ją pod dom, dotykając prętundefinedw wyłącznie w rękawiczkach (kuna pozna zapach gołych rąk undefined w końcu mieszka w Twoim domu). Na koniec wystarczy umieścić w pułapce mięso oraz jaja i cierpliwie czekać na przybysza. Czy kuna domowa jest pod ochroną? Kuna w Polsce jest pod ochroną. Oznacza to, że nie można jej zabić czy zaatakować. Jedyny sposundefinedb na pozbycie się zwierzęcia to wpędzenie jej w tzw. żywołapkę samodzielnie lub z pomocą specjalisty. Czy kuna zaatakuje człowieka? Kuna domowa nie wchodzi w drogę człowiekowi, bo wie, że nie może z nim wygrać. Nie oznacza to, że nie przynosi mu szkundefinedd. Kuna w Polsce kojarzy się z obgryzionymi samochodami: zwierzęta wyjątkowo upodobały sobie ich gumowe elementy. Chętnie grzeją się też przy silniku, przy okazji przegryzając wszystko wokundefinedł. Kret to stosunkowo niewielkie zwierzę, dlatego też jeśli zastosowana siatka będzie miała duże oczka — psotnik bez problemu się przez nią przeciśnie. Jeśli z kolei oczka siatki będą zbyt małe — utrudni to rozrost i wegetację roślin. Docelowo więc oczka nie powinny być mniejsze, niż 15 mm. Jak się pozbyć kreta z trawnika? Kuna domowa trzyma się blisko ludzi, których domy zapewniają jej kryjówki, a odpadki – źródło smacznego pożywienia. Kuna domowa poluje na myszy, ale chętnie je także owoce i warzywa. Dla człowieka kuna domowa bywa szkodnikiem, gdy zagryza mu kury luKuna domowa: relacje z ludźmiKuna domowa (łac. martes foina), zwana też kamionką, to niewielki drapieżny ssak. Należy do rodziny łasicowatych. Do kuny domowej zalicza się jedenaście domowa – jak wskazuje jej nazwa – to zwierzę synantropijne, tzn. przyzwyczajone do życia w pobliżu ludzi. Kuna domowa może być przyjacielem człowieka – gdy poluje na trapiące go myszy i szczury – ale też wrogiem, ponieważ często ulega pokusie i zagryza zwierzęta hodowlane, głównie drób i domowe żywią też wielką pasję do gryzienia gumy, najchętniej gumowych osłon kabli w pojazdach, co skutkuje tym, że zdarza im się psuć samochody, a nawet potężne maszyny rolnicze. Nie wiadomo, jaki jest powód tego zachowania – kuny nie zjadają uszkadzanych części. Być może samochody atakowane są przez młode kuny, który dopiero się uczą, co w ich otoczeniu nadaje się do jedzenia. W samochodach japońskich przewody często pokryte są olejem rybim, którego zapach, w połączeniu z wydzielanym przez auto ciepłem, może przywodzić kunom na myśl atrakcyjną ofiarę. Nie wiadomo natomiast, dlaczego dwie kuny w kwietniu i listopadzie 2016 r. wyłączyły Wielki Zderzacz Hadronów w szwajcarskim ośrodku CERN, przegryzając przewody zasilania. Być może bozon Higgsa też trochę pachnie rybą. Fizycy wzięli odwet na jednej z kun, którą upolowano, wypchano i wystawiono w Muzeum Historii Naturalnej w chętnie polowano na kunę domową, choć jej futro uchodzi za jakościowo gorsze i mniej atrakcyjne od futra kuny leśnej. Dziś większość krajów wyznacza okres ochronny dla tych zwierząt, ale kuna domowa nie jest gatunkiem zagrożonym i najczęściej w sezonie można na nią wygląda kuna domowa?Kuna domowa wyglądem przypomina łasice. Ma szczupłe, cylindryczne ciało, a przemieszcza się na czterech krótkich łapkach. Taka budowa ułatwia kunie buszowanie w zaroślach i wdzieranie się do ciasnych zakamarków, w których kryją się jej kuny domowej osiąga ok. 53 cm długości, a jej ogon może mieć ok. 28 cm (mniej więcej tyle, co połowa ciała zwierzęcia), choć zazwyczaj zwierzątka są mniejsze. Kuna ważyć może nawet 1,5 kg, ale najczęściej osiąga masę ok. 1000 g. Samce są nieznacznie większe od kuny osadzona jest na wydłużonej szyi i ma trójkątny kształt. Oczy kuny są okrągłe i czarne, lekko wyłupiaste. Uszy są średnich rozmiarów, zaokrąglone i sterczące. Pyszczek wyposażony jest w niedługie wibrysy. Łapki mają po pięć palców, uzbrojonych w spore pazury. Dzięki pazurom kuna domowa potrafi zręcznie wspinać się na drzewa, choć woli żerować na kuny domowej pokrywa gęsta, ciemna, szczeciniasta sierść. Najczęściej ma ona kolor jednolicie ciemnobrązowy, z białą plamą na szyi. Plama ta rozwidla się na wnętrze przednich łapek, co pozwala odróżnić kunę domową od leśnej, która ma jednolitą, nierozwidloną plamę na domowa przemieszcza się po ziemi zręcznie i szybko. Wiele czasu spędza też w gałęziach drzew. Potrafi wykonywać nawet kilkumetrowe susy z drzewa na domowa – czym różni się od kuny leśnej?Poza rozwidloną plamą barwną (białą, a nie kremową) na szyi, kuna domowa odróżnia się od leśnej także tym, że podeszwy jej łapek nie są pokryte futrem, a jej trufla nosowa ma kolor brzoskwiniowy lub jasnoszary, a nie czarny. Jest też nieco mniejsza od swojej leśnej kuzynki. Jej uszy także są trochę mniejsze, za to ogon domowa: obszar występowaniaKuna domowa występuje w całej niemal Europie kontynentalnej z wyjątkiem Skandynawii, w Azji Mniejszej, na stepach Azji Centralnej i na górzystych obszarach Płaskowyżu Tybetańskiego w Centralnych Chinach. Kuna domowa została też introdukowana w Ameryce Polsce kuna domowa występuje na terenie całego domowa: biotopKuna domowa naturalnie zamieszkuje pobrzeża lasów, ale zaadaptowała się do życia w sąsiedztwie ludzi. Żeruje blisko ludzkich siedzib, zarówno zamieszkałych, jak i opuszczonych, na wsiach, a nawet w miastach. Kuny domowe lubią wyszukiwać sobie kryjówki w zakamarkach budynków, a w miastach chętnie żerują w śmietnikach i na domowa pod ochronąMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) nie uznaje kuny domowej za gatunek zagrożony. Nadano jej status LC – „least concern”, czyli gatunek najmniejszej troski. W zależności od statusu prawnego w danym kraju, kuna domowa może znajdować się pod pełną lub częściową ochroną gatunkową albo też uchodzić za szkodnika, którego wolno tępić bez potrzeby załatwiania zgód i Polsce sezon polowań na kunę domową trwa od 1 września do 31 poluje kuna domowa?Kuna domowa poluje o zmierzchu i nocą, choć latem wychodzi też na żer za dnia. Zazwyczaj szuka łatwej zdobyczy na ziemi, ale talent do wspinaczki pozwala jej zasadzać się także na ptaki i wiewiórki, a zwinność i ostre pazury umożliwiają jej włamywanie się do dziupli drzewnych i ziemnych nor. Kuna domowa dobrze pływa, choć z zasady unika moczenia się i bardzo nie lubi śniegu. Zimą przemieszcza się ścieżkami wygniecionymi w śniegu przez zające lub co poluje kuna domowa?Kuna domowa jest wszystkożerna. Chętnie zjada gryzonie (przepada za wiewiórkami), ptaki i ptasie jaja, owady, także żaby i ślimaki, okazyjnie ryby i skorupiaki, jeśli ma do nich dostęp. Kuna domowa żywi się także owadami, padliną oraz owocami, warzywami i miodem. Jej dieta jest o wiele bogatsza w rośliny niż jadłospis kuny domowa stara się nie konkurować za często ze swoją leśną kuzynką. Zjada więc więcej roślin i owadów, ptaki często pozostawiając kunie domowa musi każdego dnia zjeść pokarm o łącznej masie odpowiadającej mniej więcej 10% masy własnego rozmnaża się kuna domowa?Samce kuny domowej pokrywają samice latem. Ciąża trwa zazwyczaj niecałe dwa miesiące, ale może zostać przedłużona. Organizm samicy wstrzymuje wtedy rozwój płodu, dopóki nie nastąpią bardziej sprzyjające do porodu warunki i lepsza obfitość pokarmu. Ciąża przedłużona kuny domowej może trwać nawet 9 kuny domowej rodzi zazwyczaj od dwóch do ośmiu młodych w jednym miocie. Młode są ślepe przez pierwszy tydzień życia, nawołują mastkę popiskiwaniem. Ssą mleko przez około trzy miesiące, ale już po ok. 40 dniach zaczynają przyjmować pokarm stały. Gdy mama przestaje karmić dzieci mlekiem, młode kuny domowe usamodzielniają się, choć przez jakiś czas pozostają jeszcze na terytorium rodziców. Kuny domowe mogą się rozmnażać już po ukończeniu ok. 14 miesięcy, ale zazwyczaj pierwsze krycie samicy następuje później, po ok. 2 latach kuny domowej mogą rozwinąć ciążę urojoną, kiedy to poziom hormonów w ich organizmach kształtuje się tak, jak w czasie ciąży, choć samica nie była pokryta i nie rozwija się w niej płód. Ciąże urojone u kun domowych występują pod koniec zimy. Możliwe, że jest to mechanizm obronny, który pozwala samicy oszczędzać zdrowie i zasoby. Dzięki ciąży urojonej nie dochodzi do prawdziwego zapłodnienia, dzięki czemu ewentualne młode urodzone wiosną nie padają ofiarą dorosłych już kun, urodzonych w poprzednim roku i nadal trzymających się terytorium domowa: tryb życiaKuna domowa to zwierzę terytorialne, o samotniczej naturze. Samce zajmują terytoria wokół terytoriów samic. Dobre terytorium to takie, na którym jest wiele zwierzyny łownej, kryjówek i co najmniej kilka samiczek do zapłodnienia latem. Granice swych terytoriów kuny domowe znaczą cuchnącą wydzieliną z gruczołów okołoodbytowych – to specjalność łasicowatych. Terytorium samca kuny domowej może mieć ok. 50 ha okresie rozrodczym samce wydają czasem głośne okrzyki, którymi informują i ostrzegają inne kuny, że dany teren – i mieszkające na nim samice - są już zajęte. Jeśli rywal nie usłucha, samiec broni swojego terytorium. Walki kun domowych są krótkie i krwawe. Służą wyłonieniu zwycięzcy, który obejmie w posiadanie dany teren i domowa zazwyczaj przesypia większość dnia. Kuny domowe nie wiją gniazd ani nie kopią nor. Mieszkają w naturalnych kryjówkach – szczelinach skalnych, zakamarkach budynków, strychach i poddaszach, czasem też w dziuplach drzewnych. Zimą zwierzęta najczęściej szukają sobie schronienia blisko ludzi, przy ziemi pod fundamentami domów lub wśród ocieplenia na poddaszu, w co szerszych rurach i kanałach, w studzienkach kanalizacyjnych i w każdym zakątku, do którego zdołają się kuna domowaKuna domowa, jak inne dzikie zwierzęta, może być nosicielem pasożytów, jak pchły i nicienie. Najgroźniejsza chorobą, potencjalnie roznoszoną przez kuny domowe, jest wścieklizna, zabójcza zarówno dla zwierząt, jak i wolności kuna domowa dożywa nawet 10 lat. Najczęściej pada ofiarą psów, lisów i wilków, rzadziej borsuków i pum. Młode kuny domowej narażone są na ataki drapieżnych kuna domowa nadaje się na zwierzątko domowe?Kuna domowa – wbrew nazwie – najpewniej nigdy nie została w pełni udomowiona, choć niektórzy zoolodzy teoretyzują, że domowe koty starożytnych Greków i Rzymian mogły być tak naprawdę kunami. Zdarzały się nowożytne przypadki oswojenia kuny domowej, np. gatunek trafił do USA właśnie jako przemycane zwierzątka domowe emigrantów z domowa zasadniczo nie nadaje się na zwierzątko domowe z powodu nieufności do ludzi, skłonności do agresji i nieprzyjemnego zapachu, jaki wydziela. Dla fanów łasicowatych pozostaje jednak fretka – uroczy figlarz, przystosowany do warunków życia z ludźmi, a nie tylko blisko domowa – jak wygnać ją z domu i obejścia?Kuna domowa, choć wygląda sympatycznie, może stanowić prawdziwe utrapienie, gdy zalęgnie się na strychu, gdzie hałasuje, brudzi i niszczy ocieplenie dachu, lub gdy zakradnie się do kurnika i wygryzie naraz wszystkie pozbyć się kuny zabijającej kury, należy zastawić na nią pułapkę z przynętą w postaci smakowitego mięsnego kąska lub jednej z zagryzionych kur. Schwytaną kunę domową można albo wywieźć gdzieś daleko, tak by nie wróciła do naszego kurnika, i wypuścić (ale wtedy może wygryzać kury w innych gospodarstwach), albo postąpić tak, jak fizycy z CERNu, i zabić zwierzątko. To radykalna metoda, ale wówczas, gdy wszędzie wokół hoduje się drób, wybór jest jeden: albo najedzona kuna, albo żywe kury. Kuny domowe nie są zagrożonym gatunkiem i nie obejmuje ich ochrona kuna zamieszkała na strychu, należy złożyć jej nocną wizytę i zaobserwować, którędy dostaje się do domu. Następnie trzeba zablokować tę ścieżkę, a gniazdo kuny zniszczyć lub samochodów często oferują specjalne osłony do podwozia swoich aut, chroniące przewody i rury przed kunami.
3. Jak kuna wchodzi pod dach? Tak naprawdę kuna do wniknięcia pod dach wykorzystuje istniejącą szczelinę czy otwór. Może to być uchylone okno, dziura w murze czy jakakolwiek szczelina. Zwierzę to jest bardzo zwinne i elastyczne, a przy tym cienkie i długie, a także niezbyt wielkie.
Kuna domowa a kuna leśna - jak je rozróżnić Jak wygląda kuna? Zwierzątko ma puszyste futerko i dość sympatyczny pyszczek. Długość jej ciała osiąga ok. 50 cm. W Polsce występują dwa gatunki kuny: kuna domowa i kuna leśna. Obserwowane z daleka są do siebie bardzo podobne, ale jest pewien szczegół, który pozwala łatwo odróżnić, z którą z nich mamy do czynienia. Kuna domowa Kuna domowa ma na piersi dużą, białą i rozwidloną aż po nasady przednich łapek plamę, podczas gdy u kuny leśnej ten element umaszczenia jest żółty i nie rozwidla się. Po co nam takie rozróżnienie? Foto: Stefan Huwiler / Agencja BE&W Kuna leśna Jeśli w nieproszonym gościu zidentyfikujemy kunę leśną, nie ma powodów do obaw – możemy być pewni, że prędko opuści nasze gospodarstwo. Zdecydowanie bardziej bowiem odpowiadają jej warunki leśne niż życie w okolicach ludzkich osiedli. Z kuną domową może być nieco większy problem... Kuna w ogrodzie i na poddaszu W pewnych względach obecność kuny mogłaby być dla nas przydatna. Zwierzątko to jest bowiem drapieżnikiem, które najchętniej żywi się drobnymi gryzoniami, żabami i owadami – mogłoby więc pomóc nam pozbyć się ich z ogrodu czy zabudowań gospodarczych. Niestety, kuna domowa gustuje także w ptactwie (jeśli więc hodujemy kury, kaczki czy gęsi, są one w niebezpieczeństwie) oraz… w owocach. Lubi podbierać je z krzewów i niskich drzewek. To jednak nie wszystko. O ile ogród wydaje się dla tego zwierzęcia atrakcyjny jako środowisko życia i źródło pokarmu, o tyle swoje gniazdko najchętniej uwije kuna na poddaszu lub – co gorsza – pod maską samochodu. Może to skutkować uszkodzeniem ocieplenia budynku, niszczeniem izolacji i różnymi innymi szkodami, jak przegryzione kable. Poza tym jej sąsiedztwo jest zwyczajnie nieprzyjemne – nikt chyba nie lubi odgłosu szurania pazurków i gryzienia dochodzącego ze ścian czy spod sufitu… Jak pozbyć się kuny domowej? Mimo że uprzykrza nam życie, zabijanie kuny jest nie tylko wysoce nieetyczne, ale też niezgodne z prawem – jako zwierzę łowne objęta jest okresem ochronnym i szeregiem innych ustaleń prawnych dotyczących łowiectwa. Warto też dodać, że zastawianie zatrzaskowych pułapek czy podsuwanie trucizny kunie może zaszkodzić innym zwierzętom, szczególnie naszym czworonożnym pupilom. Lepiej więc podjąć inne, bardziej humanitarne działania, by wypłoszyć kunę. Najskuteczniejszym sposobem na pozbycie się kuny domowej jest pułapka żywiołowna. To rodzaj klatki z zapadkami, do której zwabia się zwierzę (nie krzywdząc go), a następnie wywozi z dala od domu, najlepiej do lasu. Przynętę może stanowić np. jajko – prawdziwy przysmak kuny domowej. Podczas instalowania pułapki należy pamiętać, by ani jej, ani przynęty nie dotykać gołymi rękami. W przeciwnym razie pozostawimy na nich swój zapach, a kuna prawdopodobnie nawet do niej nie podejdzie. Odpowiednie pułapki, które nie zrobią zwierzęciu krzywdy, a będą skuteczne, znajdziesz w sklepach ogrodniczych i rolniczych. Doskonale sprawdza się też zamontowanie odstraszacza dźwiękowego, choć jest to raczej środek profilaktyczny – jeśli kuna już zdążyła się u nas zadomowić, ten środek może na nią nie podziałać. Odstraszacz kun emituje ultradźwięki, których częstotliwość ciągle się zmienia – dla ucha ludzkiego są niesłyszalne, dla kuny zaś nieznośne. Możesz też sięgnąć po odstraszacze zapachowe w aerozolu – jeśli jednak chcesz zastosować je gdzieś indziej niż tylko na poddaszu, sprawdź dokładnie ich skład chemiczny. Mogą okazać się szkodliwe dla ciebie i domowników, a także dla zwierząt domowych. Sposobów na to, jak się pozbyć kuny, jest wiele – i w żaden sposób nie kłócą się one z humanitarnym traktowaniem naszych mniejszych braci. Pamiętaj o tym!
Czarna pantera to dostojny, elegancki i enigmatyczny dziki kot, którego mylnie często traktujemy jako osobny gatunek. Choć stanowi mniejszość pod względem umaszczenia, jest lampartem, zwanym również leopardem, albo jaguarem, którego sierść jest niemal całkowicie czarna. 1. Czarne pantery występują w Afryce, zachodniej Azji, a
Zarówno kuna domowa, jak i kuna leśna są aktywne zwykle wieczorem i w nocy, między godzinami 18 a 9 (jednak nie jest to regułą). Obie są podobne. Mają płowe futra. Ważą po 1-1,5 kg (samce są większe). Kuna domowa ma podgardle białe, a leśna – żółtawe. Ich ciała – o długości do 70 cm - są wysmukłe i gibkie.Przemykają po osiedlowych ulicach, myszkują w budynkach, a do tego podejrzewane są o przegryzanie przewodów w samochodach. Kuny domowe to jedne z dzikich zwierząt, które prowadzą nocne życie w Trójmieście. - Puszki i zapasowe części były pozrzucane z półek. Zwierzę, którego tego dokonało nie było duże, bo do mojego garażu musiało dostać się przez otwór wentylacyjny. Skutki jego działalności wykluczały kota, to było coś dzikiego - opowiada pani Magda, czytelniczka naszego też: Co przyciąga lisy do Trójmiasta?Nie wiadomo, czego dokładnie szukało zwierzę. A że w okolicy garażu stoją kocie budki, gdzie jest wykładana karma dla kotów, mieszkanka Gdańska postanowiła zamontować w jednej z nich sprzęt do nagrywania. Bo a nuż niezidentyfikowany gość zajrzy i do miejsca, w którym jest małe co nieco dla kotów. 19 października br., kilka minut po godzinie drugiej w nocy, w kadrze pojawiła się spiczasta głowa, a dalej tułów z białą plamą. Zwierzę najpierw obwąchało pojemnik z jedzeniem, a następnie fragment Okazało się, że to kuna - wspomina pani zwierzę obwąchało, co chciało, a po kilku sekundach wyskoczyło z kadru. Gdzie mieszkają kuny?Na terenach miejskich najczęściej występuje kuna domowa. To drapieżny ssak z rodziny łasicowatych, który żyje w Europie i Azji. Ciało kuny domowej ma ok. pół metra długości, a ogon do 30 cm. Mimo takich wymiarów zwierzę waży do dwóch kilogramów. Ma krótkie nogi i spiczasty pysk, a do tego na piersi białą plamę, która rozwidla się i sięga aż do kolorowi plamy, a także jej rozwidleniu, można szybko odróżnić kunę domową od jej krewniaczki - kuny leśnej. Ta druga ma kremową bądź żółtawą plamę, która nie rozwidla domowe prowadzą nocny tryb życia i w poszukiwaniu pożywienia potrafią jednorazowo przemierzyć nawet kilka kilometrów. Z reguły polują na ptaki, gryzonie i żaby, choć ważną częścią ich diety są również owoce. Na wiejskich terenach bywa też, że odwiedzają kurniki i atakują swoje siedziby kuny domowe wybierają nieużywane strychy, zabudowania gospodarcze i dziuple. - Korzystają z nieużywanych poddaszy, bo lubią tego typu kryjówki. Jest tu ciepło i można się tu rozmnażać - tłumaczy Wiesław Drzewiecki, właściciel firmy Verminex, która zajmuje się dezynfekcją, dezynsekcją i Kuny zamieszkujące poddasza potrafią niszczyć ocieplenie, zdarza się też, że zwlekają sobie padlinę, która potem się rozkłada. Pojawiają się owady i nieprzyjemny zapach - opowiada Tomasz Zawacki, właściciel firmy Insektpol, która również działa w branży mieszkańcy nie chcą, aby ich budynek odwiedzała bądź zamieszkiwała kuna, mogą spróbować kilku rozwiązań. I podobno nie warto - na przekór jednej z krążących wśród ludzi teorii - zaopatrywać się w sierść wilków i odgłosy borsuków- Kuna mieszka na strychach, które są nieużywane. Wystarczy więc, że ludzie zaczną bywać tam, i powinna go opuścić. Poza tym kuna będzie omijać miejsca, gdzie wyczuje psa - wyjaśnia właściciel którzy nie mają psa, a mają problem z kuną, wystarczy jednak sierść tego pierwszego. Jak radzi Wiesław Drzewiecki, psią sierść wystarczy umieścić w pończochach, i położyć je w miejscach, którędy kuna może wchodzić do budynku. Jeśli nie przyniesie to oczekiwanego efektu, można skorzystać z pomocy naturalnych wrogów kuny: borsuka i wilka. Potrzebne są odgłosy pierwszego bądź odchody Po odchody wilka można spróbować udać się do zoo. Są suche i nie są aż tak śmierdzące. Wystarczy wiaderko z nimi pozostawić na strychu i kuna raz dwa się wyniesie. Można też spróbować postawić odtwarzacz, który będzie emitował zapętlone nagranie z odgłosami wydawanymi przez borsuka. Tego typu dźwięki można znaleźć w internecie - tłumaczy przegryza przewody w samochodach?Nieco inaczej sprawa ma się w przypadku samochodów. Bywa że kuny podejrzewane są o przegryzanie kabli, które znajdują się pod maską. - Przed laty sąsiad kupił po okazyjnej cenie samochód, który stał w autohandlu przy lesie. Auto zostało przecenione, bo miało zeżartą elektrykę. Być może stały za tym właśnie kuny - zastanawia się pani Anna, mieszkanka Kuna to dopiero narozrabia! Już mi przegryzła przewody w samochodzie dwa razy. Jak z tym walczyć? - pytał w listopadzie pan Jan, pod jednym z naszych artykułów o dzikich Prawdopodobnie były to szczury, którym rosną zęby i muszą je tępić. Zresztą one bardzo lubią izolacje przewodów. Choć oczywiście nie można wykluczyć kuny - zastrzega którzy mają problem z pogryzionymi kablami i podejrzewają jednak kunę, Tomasz Zawacki radzi zabezpieczyć auta za pomocą repelentów opartych na olejkach eterycznych bądź za pomocą mentolu czy też intensywnych perfum. - Nie ma znaczenia, czy będą to damskie czy męskie perfumy. Najważniejsze, aby był to mocny, intensywny zapach. Taki właśnie powinien zniechęcić kuny - opowiada właściciel firmy Insektpol, po czym dodaje: Wiem też, że niektórzy kierowcy, aby pozbyć się problemu z kunami, stosują olejki eteryczne - eukaliptus i lawenda mają działanie jednak zawodzą domowe sposoby, niektórzy do walki z kunami wynajmują wyspecjalizowane firmy. Tyle że odłowienie domowej kuny nie jest proste, bo to sprytne i ostrożne zwierzę. - Najpierw trzeba przeprowadzić rozpoznanie, którędy kuna dostaje się na przykład do budynku. Rozstawia się fotopułapki, a następnie chwytacze żywołowne. Jeśli klient ma szczęście i kuna nie jest ostrożna, to wystarczą dwa, trzy dni. Jednak z reguły to trwa dwa, trzy tygodnie, a nawet dłużej. Trzeba cały czas monitorować fotopułapki, co tydzień wymieniać substancję wabiącą, by była ona świeża i atrakcyjna dla kun - wylicza jeśli kuna jest ostrożna, koszt pozbycia się jej z budynku, może wynieść od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych.
W ciągu jednego roku na całym świecie pojawiają się średnio 3-4 młode (w warunkach niewolniczych). Leniwcom zagraża wyginięcie spowodowane wycinaniem brazylijskich lasów równikowych. W naturze leniwce żyją 12-25 lat, lecz w niewoli przeżywają nawet ponad 30. 5 najdroższych zwierzaków świata.
W miastach kuny poszukują schronienia, pożywienia oraz miejsca do rozmnażania. W mieście dzięki zwartej strukturze budynków łatwo kunom znaleźć wolne miejsce do zamieszkania. Mniejsza ilość drapieżników to mniejsza konkurencja i bezpieczniejsze życie dla osobników dorosłych i młodych. Wyższe średnie temperatury, oraz ogrzewane budynki pozwalają łatwiej przetrzymać niedogodne warunki atmosferyczne w zimie. To wszystko wpływa również na wyższą niż w naturze przeżywalność młodych kun. Uważa się, że dostępność kluczowych zasobów, takich jak jedzenie i schronienie, determinują wielkość terytorium w różnych środowiskach. Badania naukowe udowodniły, że kuny mieszkające w miastach posiadają znacznie mniejsze terytoria (nawet 10-krotnie) niż ich wiejskie, czy też leśne odpowiedniki. Zwyczajnie znajdują to czego im trzeba na mniejszym obszarze i nie potrzebują do tego rozległych terytoriów. Większe terytoria samców (30-80 ha) często nachodzą na terytorium 1 lub więcej samic (15-55 ha). Kuny jednej nocy potrafią pokonać około 5km. W tym wypadku to samce są bardziej ruchliwe. Samice przemierzają zazwyczaj około 1,5km. Kuny miejskie to samotniki. Prowadzą całkowicie nocny tryb życia, a ich rytm aktywności dobowej został dostosowany tak by unikać ludzi i ruchu samochodowego. Zajmują najczęściej budynki niezamieszkałe latem, jesienią i wiosną. Od wielu lat obserwuje się zmianę zachowań kun w kierunku zasiedlania zamieszkałych budynków w zimie. Jak każdy drapieżnik kuna narażona jest na wiele chorób, którymi może zarazić się od swych ofiar. Jednak jak dowodzą naukowe doniesienia kuny przenoszą bardzo niewiele chorób lub pasożytów istotnych dla ludzi. Najczęściej wymienia się wściekliznę. Badania przeprowadzone w Szwajcarii stwierdzają, że jedynie 2,6% badanych kun posiadało wirusa wścieklizny, podczas gdy badane lisy były zainfekowane wścieklizną aż w blisko 77%, stąd uznaje się, że kuny stanowią niewielkie znaczenie w pojęciu epidemiologii chorób odzwierzęcych. Nie oznacza to jednak, że kuna nie przeniesie chorób lub pasożytów na zwierzęta wsiach kuny znane są ze swej rabunkowej działalności. Najczęściej zakradają się nocą do kurników, gdzie zabijają drób i kradną jaja. W poszukiwaniu owadów, czy gryzoni kuna potrafi dotkliwie zniszczyć roślinność w ogrodzie. Największe szkody jednak powoduje w domach i Europie Środkowej kuny domowe są dobrze znane z wyrządzania znacznych szkód w samochodach. Kuny odwiedzają samochody wykorzystując je jako chwilowe miejsce odpoczynku i schronienie podczas nocnych wędrówek. Uszkodzenia samochodów pojawiają się sezonowo w okresie rui co sugeruje, że zachowania te są ściśle powiązane z zachowaniami terytorialnymi kun. Kuna zajmując terytorium niszczy ślad zapachowy konkurenta. Agresywnie reaguje na każdy przedmiot przesiąknięty zapachem innej kuny. Kuny przegryzają przewody zapłonowe, węże chłodnicze lub niszczą maty wygłuszające i termoizolacyjne pod maskami samochodowymi. Zjawisko to zostało po raz pierwszy zgłoszone w Szwajcarii pod koniec lat 70. Już w 2014 r. w samych tylko Niemczech szkody, które można powiązać z kunami oszacowano na około 64 mln EUR, przy czym szacuje się, że uszkodzonych zostało 216000 samochodów. To dane pochodzące ze szkód zgłaszanych jedynie w ramach polis AC (autocasco). Rzeczywista wartość musi być kilkukrotnie wyższa. Ze względu na wysoką wartość napraw połączoną z obawą, że kuny mogą uszkodzić przewody hamulcowe kuny są często postrzegane jako szkodniki, szczególnie wśród poszkodowanych właścicieli wyrządzając szkody w autach robią to dość specyficznie. Co świadczy o obecności kuny w aucie? Kuny wykorzystują samochody jedynie jako punkty przystankowe podczas nocnych wędrówek. Oznaczają wówczas samochód jako swoje terytorium. Zaparkowanie auta w innym miejscu, gdzie terytorium ma inny osobnik może się źle skończyć. Inna kuna w szale będzie chciała pozbyć się zapachu konkurenta i będzie niszczyć kable, przewody czy poszycie wygłuszające. Prewencja. Jak uniknąć kuny w samochodzie? Gdy zorientujesz się, że kuna była już pod maską Twojego auta podstawą jest umycie silnika. Zwykłe detergenty lub myjnia może nie pomóc, gdyż zapach jaki pozostawia kuna jest niezwykle trwały i trudny do usunięcia. Na rynku są dostępne profesjonalne środki do niszczenia zapachu kuny. No Marten Smell to preparat przystępny cenowo o dużej pojemności dzięki czemu wystarczy na kilka zabiegów. Występuje w formie piany, którą należy opryskać silnik i po chwili usunąć. Taka forma aplikacji preparatu jest również znacznie bardziej bezpieczna dla elektroniki niż płynne środki. Warto oprócz tego również spryskać preparatem nadkola i opony. Nie zaszkodzi również raz na jakiś czas umyć podwozie na myjni. Ochrona. Jak odstraszyć kunę od samochodu? Ochrona silnika po dokładnym umyciu ma za zadanie zabezpieczyć auto przed kolejnymi wizytami kuny. Do najbardziej powszechnych sposobów należą:Samochodowe odstraszacze kun (ultradźwiękowe).Samochodowy odstraszacz kun to urządzenie, które pozwoli na skuteczne odstraszanie kun od samochodu ultradźwiękami. Znaczenie ma wybór właściwego urządzenia oraz odpowiedni montaż. Przy wyborze urządzenia należy sugerować się sposobem działania. Najlepsze odstraszacze kun charakteryzuje nieprzerwana praca i zmienny charakter ultradźwięków. Czy odstraszacz samochodowy rozładuje akumulator?Jeśli auto użytkowane jest przynajmniej 2 razy w tygodniu, praca urządzenia nie będzie zauważalna. Najmocniejsze, a tym samym najskuteczniejsze odstraszacze kun żeby rozładować całkowicie akumulator auto musiałoby stać niejeżdżone przez około miesiąc. Nie ma obaw o rozładowanie akumulatora, gdyż urządzenia zaopatrzone są w bezpiecznik, który wyklucza takie zjawisko. Odstraszacz by był skuteczny musi być ciągle włączony. Środki na kuny (preparaty w sprayu odstraszające kuny).Spray na kuny to chętnie wybierany produkt przez osoby dotknięte atakiem kuny. Należy pamiętać, że preparat by spełniał swoją funkcję musi być poprzedzony oczyszczeniem komory silnika z zapachu kuny. Nanoszenie preparatu należy powtarzać, gdyż jak każdy zapach, z czasem wietrzeje. Środek na kuny do auta należy aplikować na przewody, obudowy i materiał wygłuszający. Uzbrojenie kabli i przewodów w peszleStworzenie odpowiedniej ochrony mechanicznej przewodów to zawsze bardzo dobry pomysł. Zabezpiecza wrażliwe na ataki kuny kable gdy inne formy ochrony zawiodą. Ochrona miejsc parkingowych, wiat i garażyJeśli auto jest nieużytkowane przez dłuższy czas, wówczas polecamy zaopatrzenie się w zewnętrzne odstraszacze kun, lub odstraszacz kun na parking, które zamontowane w garażu lub pod wiatą chronią parkowane na strychu. Inną powszechną sytuacją są kuny zasiedlające zamieszkane budynki. Jak kuna wchodzi na dach? Kuny są bardzo dobrymi alpinistami i łatwo znajdują drogę do zamieszkanego domu przez małe otwory w dachu. Następnie znajdują pustą przestrzeń w dachu lub przechodzą na strych. W ciągu roku 1 kuna może zasiedlać nawet 20 różnych domów. Kuna na strychu tworzy latryny, gdzie oddaje mocz i kał. Nagromadzone odchody wytwarzają fetor, który może przenikać przez sufit. Na strychu może dojść również do pojawienia się robactwa. Dochodzi do tego najczęściej gdy kuna znosi i ukrywa swoje ofiary w materiałach ociepleniowych dachu lub sama zdechnie zakleszczona w przestrzeni dachowej lub otruta wykładanymi przez właściciela domu trutkami na szczury. Kuny mogą również powodować poważniejsze i bardziej kosztowne uszkodzenia poprzez niszczenie i zanieczyszczanie termoizolacji dachu. Jednak zdecydowanie najczęstsze skargi dotyczą hałasu, jaki zwierzęta wydają w nocy, gdy znajdują się tuż nad sufitami sypialni. Skargi nasilają się szczególnie wiosną, gdy pojawiają się młode. Jak pozbyć się kuny z domu? Jedynym długoterminowym rozwiązaniem tego problemu jest przede wszystkim zapobieganie przedostawaniu się zwierząt do przestrzeni na dachu lub strychu. Wszelkimi ułatwieniami dzięki którym kuna wchodzi na dach są przylegające do domu pergole, drzewa i krzewy, rynny czy roślinność porastająca elewacje. By uczynić dom kunoodpornym należy pozbyć się tego typu “ozdób” przylegających do domu oraz zabezpieczyć rynny kolcami na kuny. Ważnym krokiem jest również blokowanie wszelkich otworów wejściowych o średnicy ≥ 5 cm. Niebezpieczeństwo polega jednak na tym, że jeśli zrobi się to, gdy kuna jest na strychu może zostać uwięziona. Ze względu na szybkie przyzwyczajenie się do domowych sposobów odstraszających kuny, takich jak silny zapach (np. kulki na mole, kostki toaletowe, sierść psa, odchody tygrysa), hałas (np. głośne radio czy odgłosy borsuka) lub regularne wizyty na poddaszu, środki te mogą w najlepszym razie dawać przejściowy efekt bez rozwiązania problemu z kuną na stałe. Jednak takie działania mogą być wystarczające, aby zniechęcić kuny do korzystania z poddasza zanim zabezpieczymy dach. Domowe odstraszacze kun Skuteczne ultradźwiękowe odstraszacze przeciwko kunom muszą posiadać skomplikowane i zaprogramowane zmiany sygnału ultradźwiękowego. Zapobiega to przyzwyczajaniu się zwierząt do bodźca odstraszającego. Nie należy sugerować się maksymalną powierzchnią działania urządzenia opisana na etykiecie/opakowaniu, gdyż nie zostanie ona raczej wykorzystana. Odstraszacze to urządzenia kierunkowe - działają jak działko ultradźwiękowe wysyłając sygnał w kierunku gdzie został ustawiony głośnik. Pamiętaj, że ultradźwięki nie przechodzą przez ściany, stąd należy w każdym z pomieszczeń, gdzie grasują kuny umieścić przynajmniej jedno urządzenie odstraszające. Bardziej istotne jest za to właściwe umiejscowienie odstraszaczy, tak by stworzyły skuteczną barierę przed kolejnymi odwiedzinami kuny w naszym domu. Dobrze sprawdzają się również odstraszacze wykorzystujące światło stroboskopowe uruchamiane fotokomórką. Skutecznie potęguje niepokój wywoływany u kuny i działa z zaskoczenia. Odstraszacze kun muszą być ciągle włączone. Inaczej kuna wróci. Trutka na kuny Trutka na kuny to zwyczajna trutka na szczury. Jej stosowanie jest wątpliwe jeśli chodzi o uregulowania prawne gdyż kuna jest objęta ochroną gatunkową. Zapewniam, że martwa kuna gdzieś w poszyciu dachu, która zaczyna się rozkładać to ostatnia rzecz, którą ktoś chciałby mieć w domu. Z tak dużym zwierzęciem nie poradzą sobie mumifikujące trutki. Po jakimś czasie po domu rozlega się fetor gnijącego truchła, który może zmusić właściciela domu do wymiany warstwy termoizolacyjnej dachu, już nie mówiąc o robactwie, które będzie się rozwijać na szczątkach kuny. Jeśli jednak wybierzesz tę opcję należy wybrać trutkę w niebieskiej paście opartą o brodifakum. To najmocniejsza trutka na kuny posiadająca waniliowy aromat, który kuny bardzo lubią. Umieść trutkę w miejscu do którego nie mają dostępu dzieci ani zwierzęta domowe. Łapanie kuny Pułapki na kuny są często postrzegane przez właścicieli domów lub samochodów jako najłatwiejsza opcja. Uciążliwe zwierzę zostanie szybko uwięzione i przewiezione poza miasto, rozwiązując w ten sposób problem z kuną. To bardzo humanitarna metoda, gdyż pozwala złapać i wywieźć zwierzę poza okolice naszego domu. W rzeczywistości jednak łapanie żywych, dorosłych kun może być procesem długotrwałym. Badania prowadzone na złapanych w mieście kunach wykazują, że osobniki przewiezione do lasu wracały do miasta lub ginęły szybko po przenosinach. Z uwagi na to zaleca się wywożenie zwierząt w promieniu co najmniej 10 km od miejsca więcej, nawet jeśli terytorium zostanie opuszczone prędzej czy później może zostać ponownie zajęte przez inną kunę. Nowy mieszkaniec łatwo lokalizuje miejsca, z których korzystali poprzedni lokatorzy, ze względu na zapach pozostawiony na ścianach domów lub drzewach. Dlatego po usunięciu kuny konieczne jest zabezpieczenie budynku aby zapobiec przyszłym problemom. Złapanie samicy w okolicach maja gdy wychowuje całkowicie zależne jeszcze od niej młode może skutkować ich śmiercią w przestrzeni dachu lub na strychu. Jak złapać kunę? 1. Nie zostaw zapachu na pułapce, który może onieśmielić kunę przed wejściem do żywołapki. Pracuj w rękawiczkach Stosuj zróżnicowane wabiki. Najlepsze to surowe jaja, mięso, podroby, karma dla zwierząt. Kuny lubią owoce - wykorzystaj suszone śliwki, morele lub rodzynki. Skuteczne będą również dedykowane wabiki do żywołapki. Wabik nie może posiadać zapachu człowieka - aplikuj go więc w rękawiczkach Ustaw żywołapkę w miejscu gdzie przechodzą kuny. Określ to przez rozsypanie talku lub mąki na poddaszu. Kuny to neofoby - są nieufne wobec nowych przedmiotów. Daj zwierzęciu czas na zapoznanie się z pułapką. Zostaw klatkę na kuny na jakiś czas zamkniętą żeby nie wystraszyć, ale pozwolić kunie poznać nowy obiekt i przyzwyczaić do jego obecności. Podsumowanie Kuna domowa to trudny przeciwnik. Jej wrodzony spryt i inteligencja oraz sposób życia nie ułatwia zwalczania kuny zarówno w domu jak i w samochodzie. Pamiętaj, że sukces tkwi we właściwym rozpoznaniu miejsc, którędy kuna dostaje się do domu czy auta i ich zabezpieczenia. Istotne jest również właściwe użycie zarówno środków zapobiegawczych jak i metod ochronnych. Zwalczanie kun bez ustalonej strategii działania, bez stosowania się do porad czy zaleceń może skutkować wydanymi na próżno pieniędzmi i dalszą frustracją, a kuna nie należy do zwierząt z którymi łatwo żyć. Zebrane tutaj porady jeśli tylko skrupulatnie zastosowane pozwolą Ci pozbyć się kuny z domu i odstraszyć ją od samochodu. Jeśli jednak masz problem z kuną i pragniesz pomocy, czy to w wyborze odpowiedniego urządzenia czy innego rozwiązania zachęcamy do kontaktu z naszymi specjalistami. Nie wiesz co wybrać na kunę? Odwiedź nasz sklepWybierz najlepsze odstraszacze kun posiadających pozytywne opinie. © Wszelkie Prawa Zastrzeżone. All Rights Reserved.
.
