Pokażemy, jak mieszać różne typy danych w jednej komórce arkusza. 1. Po uruchomieniu Excela i otwarciu arkusza klikamy na komórkę, w której ma się znajdować mieszana zawartość. Zaczynamy wpisywać tekst, który ma się w niej znaleźć. Wpisujemy na przykład ="Dochód w 2010 roku wyniósł". Tekst zawsze wpisujemy w cudzysłowie. Spacja przed zamykającym cudzysłowem jest wstawiona po to, żeby wynik formuły, który zamierzamy wstawić za tekstem, był od niego odpowiednio oddzielony. 2. Następnie wpisujemy &TEKST i otwieramy nawias. W nawiasach wpisujemy numer komórki zawierającej dane liczbowe, które mają się znaleźć za tekstem. Aby liczby były wyświetlane z dwoma miejscami po przecinku, dopisujemy ;0,00 i zamykamy nawias. Na końcu, za nawiasem, dopisujemy jeszcze &" złotych", żeby dopełnić tekst. Pełna formuła w naszym przykładzie będzie więc wyglądać tak: ="Dochód w 2010 roku wyniósł" &TEKST(C1;0,00) &" złotych". Zatwierdzamy ją, wciskając klawisz Enter. 3. W efekcie działania naszej formuły wartość liczbowa komórki C1 (niezależnie od tego, czy jest to wynik działania innej formuły czy po prostu wpisana liczba) pojawi się w wybranej komórce razem z tekstem. W ten sam sposób możemy mieszać w komórkach inne rodzaje danych, wykorzystując operator &.

Funkcje tekstowe: USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY (ang. TRIM) Składa się z jednej części, w której wskazujemy komórkę, na której wartości chcemy pracować. Funkcja usuwa wszystkie spacje sprzed i zza słowa w komórce oraz pozostawia jedną spację pomiędzy słowami i cyframi, jeśli było ich tam więcej.

Funkcja i inne funkcje wyszukujące na chwilę obecną potrafią znaleźć jedynie pierwsze wystąpienie szukanej wartości. Jeśli w przeszukiwanej liście szukana wartość występuje wielokrotnie to fantastycznie byłoby aby funkcje wyszukujące wyświetliły wszystkie znalezione wyniki. Na chwilę obecną niestety nie ma wbudowanej funkcji wyszukującej w Excelu która potrafiłaby to zrobić ale w najnowszej wersji Excela to zadanie jest bardzo uproszczone za sprawą funkcji Jest ona w stanie połączyć ze sobą wiele z zaznaczonego zakresu lub tablicy. W tym odcinku zobaczysz jak wyszukać wszystkie wystąpienia szukanej wartości i wyświetlić wiele znalezionych wyników w jednej komórce. Użyta/e funkcja/e: JEŻELI Pobierz plik do filmu: Nazwa pliku: excel-729 – Wyszukiwanie – wiele wyników w jednej komórce Jak widzisz na zrzucie ekranu, pierwszy argument funkcji (komórka B17) to połączenie symbolu gwiazdki w cudzysłowie umieszczonego przed komórką A17, zawierającą częściową nazwę dostawcy, oraz po niej. Druga formuła umieszczona w komórce C17 różni się od pierwszej tylko zakresem komórek dla zwracanej_tablicy.

Z własnego doświadczenia widzę, że sporo osób „boi się” funkcji A szkoda, gdyż jest to bardzo użyteczna funkcja. W skrócie: zwraca ona nam informację, ile komórek z danego zakresu spełnia określony warunek (np. Ilu mamy Kowalskich w klasie; ile zatrudniamy kobiet; ile osób w grupie ma powyżej 50 lat itp.). Rozpatrzmy kilka prostych przykładów. Ale zanim to nastąpi, wprowadź przykładowe dane do arkusza, jak na poniższym rysunku. Pobierz przykład Funkcja przyjmuje dwa argumenty: pierwszy to zakres, a drugi to kryteria. Przykładowo, aby policzyć ile mamy kobiet, należy wpisać funkcję = "K") (pierwszy argument mówi, że pod analizę bierzemy komórki z zakresu od C2 do C9; argument "K" mówi, że chcemy sprawdzić, czy w danej komórce jest wpisany ciąg znaków K. W naszym przypadku ta funkcja zwróci wartość 4, gdyż w komórkach z zakresu C2:C9 dokładnie 4 razy był wpisany ciąg znaków K. Jeśli chcielibyśmy sprawdzić, ile mamy w firmie osób noszących nazwisko Ziemba należy wpisać funkcję = "Ziemba"). A jeśli chcesz sprawdzić, ile osób w firmie ma nazwisko różne niż Ziemba należy użyć funkcji = "Ziemba"). Operator oznacza „różne od”. Chcąc policzyć osoby mające powyżej 30 lat należy wpisać taką oto funkcję: = ">30"). Jeśli chcemy policzyć również osoby mające dokładnie 30 lat i więcej, to należy użyć argumentu większe lub równe, czyli nasza funkcja będzie miała postać = ">=30"). Funkcja może służyć również do zliczania dat. Jeśli chcemy policzyć ile osób zatrudniliśmy po 1 kwartale roku 2016 można użyć taką oto funkcję: = ">2015-03-31"). Funkcja ma pewną wadę: otóż zlicza ona komórki tylko według jednego kryterium. Przykładowo za pomocą tej funkcji nie zliczymy ilu mamy pracowników, którzy pracują w Krośnie lub Rzeszowie. Ale w tym przypadku należy zsumować liczby zwracane przez dwie oddzielne funkcje: = "Rzeszów") + "Krosno") Aktualizacja: funkcja zlicza tylko jeden warunek. Zachęcam do zapoznania się z opisem funkcji Ten wpis został opublikowany w kategorii funkcje i oznaczony tagami funkcje statystyczne, statystyka. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Jeżeli komórka jest pusta, to wynikiem funkcji jest PRAWDA, a jeżeli jest jakaś zawartość w komórce, to wynikiem funkcji jest FAŁSZ. Funkcja Jeżeli jest to funkcja logiczna, za pomocą której możemy zadać Excel'owi pytanie, na które będzie odpowiedź "PRAWDA" albo "FAŁSZ" , takie zapytanie wprowadzamy do pierwszego pola w tej

HomeServer 2003/2008Windows 7OfficeLinuxSieci komputeroweWujek dobra radaMapa stronyNapisz pikolo Excel w zadaniach. Funkcja JEŻELI 17 październik 2014 Czytany 64761 razy Oceń ten artykuł 1 2 3 4 5 Funkcja JEŻELI zwraca daną wartość, jeśli podany argument (parametr) zostanie oszacowany jako PRAWDA, albo inną wartość, jeśli argument (parametr) zostanie oszacowany jako FAŁSZ. Dodatkowo funkcję JEŻELI należy stosować do przeprowadzania testów logicznych na wartościach i formułach. Taką definicję funkcji JEŻELI odnajdziemy w pomocy pakietu MS Office. Tłumacząc to trochę prościej zadaniem funkcji JEŻELI jest wykonanie odpowiedniego działania w zależności od tego czy dany warunek zostanie spełniony czy też nie. Arkusz na którym będziemy pracować można pobrać: tutaj Ogólna składnia funkcji przedstawia się następująco: czyli: =JEŻELI(A1=B1; "Prawda, wszystko jest ok"; "Fałsz, nie jest równe") Wykonując nasz przykład w przypadku spełnienia warunku (komórki A1 i B1 są sobie równe a więc PRAWDA) otrzymamy: natomiast w przypadku zaistnienia nierówności (różnica pomiędzy wartościami zawartymi w komórkach A1 i B1 - FAŁSZ), otrzymamy o to taki wynik: Tak więc jak widać w zależności od uzyskanego wyniku (PRAWDA bądź FAŁSZ) sprawdzanego warunku (a raczej testu logicznego) jest podejmowane odpowiednie działanie. Rozbijając funkcję JEŻELI na składowe, otrzymamy: test_logiczny czyli dowolna wartość lub wyrażenie, którą da się oszacować jako PRAWDA lub jako FAŁSZ. W naszym przykładzie testem logicznym jest wyrażenie A1=B1, jeśli wartości umieszczone w obu komórkach są zgodne co do wartości cały test zostanie oszacowany jako PRAWDA. W przeciwnym przypadku wyrażenie zostanie oszacowane jako FAŁSZ. wartość_jeżeli_prawda to wartość bądź działanie, które jest zwracane bądź wykonywane tylko wtedy, gdy argument test_logiczny przyjmuje wartość PRAWDA lub po prostu, gdy warunek jest spełniony wykonaj wartość_jeżeli_prawda W naszym przykładzie (jak widać powyżej) zostaje wyświetlony ciąg znaków: Prawda, wszystko jest ok gdy test logiczny zostaje oszacowany jako PRAWDA (warunek spełniony, gdyż w obu komórkach jest wpisana liczba 100 czyli zdefiniowany warunek A1=B1 jest PRAWDĄ). wartość_jeżeli_fałsz to wartość bądź działanie, które jest zwracane bądź wykonywane tylko wtedy, gdy argument test_logiczny przyjmuje wartość FAŁSZ lub po prostu, gdy warunek jest niespełniony wykonaj wartość_jeżeli_fałsz. Wracając do naszego przykładu zostaje wyświetlony tekst: Fałsz, nie jest równe w przypadku w którym test logiczny zostaje oszacowany jako FAŁSZ (warunek niespełniony, gdyż wartości wpisane do komórek A1 i B1 nie są zgodne co do wartości). Tyle co mówi nam teoria na temat funkcji JEŻELI, przejdźmy do przykładów tak aby zobaczyć funkcję w działaniu. Wróćmy do naszego wcześniejszego zadania omawianego w wpisie: Excel w zadaniach. Sortowanie, losowanie, zliczanie oraz nazywanie a mianowicie arkusza ucznia. Przyjrzyjmy się kolumną w których jest wyliczana średnia. Można np. tak ułożyć formułę aby w kolumnie Średnia wszystkich ocen była wyświetlana wartość 0,00 a dopiero w momencie wpisania jakiejkolwiek oceny była wyliczana średnia. Zadanie to możemy zrealizować (jest mnóstwo innych sposobów) np. za pomocą formuły: =JEŻELI(SUMA(F3:R3)>0;ŚREDNIA(E3:S3);"0,00"), co tłumaczymy: gdy suma z zakresu ocen będzie większa niż 0 to wykonaj funkcję ŚREDNIA w przeciwnym przypadku wstaw wartość 0,00. Chociaż mnie osobiście bardziej by przekonała o to taka formuła: =JEŻELI( Ten przykład zapewnia nam dodatkowo sprawdzenie czy wpisaliśmy ocenę pierwszą (religia) oraz ocenę ostatnią ( i dopiero gdy te dwa warunki są spełnione następuje wyliczenie średniej. W warunku funkcji JEŻELI zostało zapisane: gdy wartość testu logicznego będzie równać się 2 oblicz średnią z komórek, jeżeli zaś warunek ten jest nie spełniony wypisz 0,00. Można by zapytać skąd u licha wzięło się 2? Wartość 2 została użyta ponieważ warunek po spełnieniu zwraca wartość 2. Funkcja sprawdza czy w komórce E3 znajduje się liczba, gdy fakt ten zachodzi zostaje zwrócona wartość PRAWDA. Analogicznie działa druga funkcja sprawdzająca wystąpienie liczby w komórce S3. Ponieważ pomiędzy tymi funkcjami został użyty znak + to ni jako otrzymujemy dwie PRAWDY. Poniżej widzimy efekt zastosowania formuły. Jak widać poniżej średnia jest wyliczana tylko w przypadku wpisania obu ocen tj. oceny z religii i j. niemieckiego. Podobnie moglibyśmy wykonać sprawdzenie faktu wpisania ocen z wszystkich dostępnych przedmiotów, przyrównując wartość testu logicznego do 15 (gdyż tyle jest przedmiotów a każde poprawne wykonanie funkcji daje 1): =JEŻELI( + + =15;ŚREDNIA(E3:S3);"0,00") Jak widać zapisanie funkcji będzie już dość skomplikowane a że działa to widzimy na rysunku poniżej. Oczywiście, ktoś uważny mógłby zapytać - A co z wpisem nkl? (oznaczającym ucznia niesklasyfikowanego, uczeń 4, na rysunku powyżej). Czemu to średnia w przypadku wpisania nkl, nie miała by być liczona? Oczywiście działanie naszej powyższej formuły jest jak najbardziej prawidłowe, ponieważ weryfikujemy wystąpienie liczby a zapis nkl nie jest liczbą i dla tego test logiczny nie zostaje sprawdzony a tym samym w komórce zostaje wypisana wartość 0,00. Aby poprawić wpiszmy: =JEŻELI( + + =0;ŚREDNIA(E3:S3);"0,00") Wartość testu logicznego została przyrównana do 0 gdyż funkcja sprawdza czy w komórce jest wpisana jakakolwiek wartość (liczba, tekst, data) gdy komórka jest uzupełniona zwracana jest wartość FAŁSZ (czyli 0) a w przypadku braku wpisu wartość PRAWDA (czyli 1). Nam zależy aby wszystkie komórki były uzupełnione a więc nie może się zdarzyć aby któraś z funkcji przyjęła wartość PRAWDA tym samym dając 1 (brak wpisu oceny). Każda z funkcji musi zwrócić wartość FAŁSZ, zwracając 0 a tym samym suma wszystkich wykonanych funkcji musi dać 0 (tak się stanie gdy wpiszemy wszystkie oceny). Gdy warunek zostaje spełniony obliczana jest wartość średniej wprowadzonych ocen. Jak widać powyżej zaprezentowane funkcje, co zostało już nadmienione wyglądają nader skomplikowanie i łatwo jest przy konstruowaniu ich popełnić błąd. Czy można je zapisać prościej? Oczywiście, że tak. Trzeba znać tylko pojęcie formuły tablicowej. Tak więc w obu przypadkach nasze funkcje mogłyby by przyjąć postać: - dla funkcji - {=JEŻELI(ORAZ( -dla funkcji - {=JEŻELI(LUB( Wybacz czytelniku ale nie będę w tym wpisie rozwijał zagadnienia formuł tablicowych jak i co pewne zauważyłeś dwóch kolejnych funkcji logicznych ORAZ i LUB (użytych w powyższych formułach), gdyż tematy te będę chciał opisać w osobnych wpisach. Na tym etapie chciałem tylko pokazać, iż funkcję JEŻELI można łączyć z innymi funkcjami oraz używać jej właśnie w formułach tablicowych. Oczywiście zachęcam do wykonania opisanych przeze mnie przykładów i sprawdzenia, czy to wszystko działa. Przy formule tablicowej nadmienię tylko jedną rzecz, że aby ona zadziałał należy użyć klawiszy Ctrl+Shift+Enter tzn. nawiasów klamrowych {} nie wprowadzamy, wpisujemy formułę a po wciśnięciu nadmienionych klawiszy nawiasy te automatycznie zostaną dopisane. Nawiasy klamrowe przez Excel są używane do zaznaczenia, iż mamy do czynienia właśnie z formułą tablicową. Funkcję JEŻELI bardzo często używa się do porównania tych samych danych lecz umieszczonych w różnych kolumnach. Za pomocą tej funkcji bardzo szybko jesteśmy w stanie zweryfikować czy dane są ze sobą zgodne. Posiadamy arkusz uzupełniony przykładowymi danymi, należy porównać czy dane z kolumny B oraz kolumny C w tych samych wierszach są ze sobą zgodne. W przypadku gdy w komórkach występuje zgodność, powinien pojawić się komunikat „ok”, natomiast gdy komórki różnią się od siebie, powinien pojawić się komunikat „błąd”. Porównanie zrealizujemy za pomocą o to takiej prostej formuły: =JEŻELI(B6=C6;"ok";"błąd") Jak widać poniżej przy tak skonstruowanej formule nie jest uwzględniana wielkość liter. Dla Excela komórka z wpisaną wartością AQZ będzie tożsama z Aqz, AQz, azq, aZq itd. Aby wprowadzić rozróżnienie wielkości liter należy skorzystać z dodatkowej funkcji PORÓWNAJ. Funkcja ta porównuje ze sobą dwa ciągi tekstu zwracając wartość PRAWDA w przypadku zgodności ciągów a wartość FAŁSZ w przypadku jej braku. W przypadku funkcji PORÓWNAJ rozróżniane są wielkie i małe litery, ale ignorowane są różnice w formatowaniu. Aby porównać ze sobą trzy różne komórki można oto skorzystać z takiej formuły: =JEŻELI(PORÓWNAJ(B16;C16)+PORÓWNAJ(C16;D16)=2;"ok";"błąd") Formuła ta sprawdza czy dana komórka (w tym przypadku komórka C16) jest zgodna z dwiema pozostałymi (z komórką B16 oraz D16). W przypadku zgodności zwracana jest wartość PRAWDA czyli 1, zgodność z obiema komórkami zwraca wartość 2 (PRAWDA+PRAWDA). Porównanie tego typu można również zrealizować za pomocą zagnieżdżenia funkcji JEŻELI ale jak to wykonać wytłumaczę za chwilę. Kolejnym zadaniem w którym możemy wykorzystać funkcję JEŻELI jest wyszukiwanie wartości spełniających zadane kryterium. Przypuśćmy, że pracujemy w sklepie AGD i mamy przygotowany arkusz zawierający listę modeli telewizorów dostępnych w sklepie (taki jak poniżej) i chcemy znać liczbę modeli telewizorów firmy Sony. Jednym z sposobów poradzenia sobie z zadaniem (rozwiązanie wcale nie jedyne i trza przyznać, że niezbyt wyszukane) jest dołożenie sobie kolejnej kolumny w której pojawi się słowo tak jeżeli model telewizora będzie wyprodukowany właśnie przez Sony. W kolumnie tej trzeba oczywiście wpisać odpowiednią formułę, która przyjmie postać: =JEŻELI(B2="Sony";"tak";"nie"). Jak widać powyżej przy każdym modelu Sony pojawiło się słowo tak. Skomplikujmy sobie troszkę zadanie i dodajmy kolejne kryterium. Powiedzmy, że teraz interesują nas telewizory marki Samsung lecz tylko te, których rozmiar przekracza 32 cale. Zadanie to można wykonać lecz trzeba użyć dwa razy funkcję JEŻELI, cały trik polega na umiejętnym zagnieżdżeniu funkcji JEŻELI. Tak więc dla lepszego zrozumienia działania formuły w której funkcja JEŻELI została zagnieżdżona przyjmijmy: w przypadku gdy telewizor nie został wyprodukowany przez firmę Samsung niech pojawi się komunikat – „inna firma”; w przypadku w którym telewizor jest mniejszy niż 32 cale - komunikat – „poniżej 32 cali” a gdy nasze kryterium zostanie spełnione (firma Samsung i powyżej 32 cali) – komunikat – „wszystko ok” Czyli nasze zadanie moglibyśmy rozpisać w ten poniższy sposób (wykorzystamy schemat blokowy): Z pomocą schematu dokładnie możemy określić składnię formuły (jak ona działa), wystarczy, że romby symbolizujące warunek zamienimy na funkcję JEŻELI, przypisując do pytań w rombach odpowiedni adres komórki, wartości na TAK użyjemy do przypisania parametru wartość jeżeli prawda a wartości na NIE do przypisania parametru wartość jeżeli fałsz. Tak więc nasza formuła przyjmie następującą postać: =JEŻELI(B2="Samsung";JEŻELI(D2>32;"wszystko ok";"poniżej 32 cale");"inna firma") Jak widać poniżej po przekopiowaniu formuły do pozostałych komórek uzyskaliśmy zamierzony efekt. Oczywiście funkcję JEŻELI możemy zagnieżdżać wiele razy (a tak naprawdę maksimum to 7) tym samym sprawdzając wiele warunków. Takim przykładowym zadaniem może być obliczenie wskaźnika BMI. BMI to skrót z języka angielskiego „body mass index”, co tłumaczymy jako wskaźnik masy ciała. Wskaźnik BMI określa relację pomiędzy masą ciała a wzrostem. Współczynnik ten wyliczamy poprzez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach. Obliczając BMI możemy określić ilość tkanki tłuszczowej w organizmie. Nasz kalkulator w zależności od wartości wyliczonego indeksu wyświetli odpowiedni komunikat według następującego przelicznika: do 18,5 - niedobór masy, 18,6 - 24,9 - masa prawidłowa, 25,0 - 29,9 - nadwaga, 30 - 34,9 - 1. st. otyłości, 35 - 39,9 - 2. st. otyłości. Zadanie to jest trochę trudniejsze niż te z wyborem telewizora z kilku powodów. Po pierwsze rozwiązaniem zadania będzie formuła zawierająca cztery funkcje JEŻELI. Po drugie w zadaniu tym nie będziemy porównywać wartości z wzorcem lecz będziemy musieli zdefiniować przedziały. I w końcu po drugie i pół (gdyż kolejna trudność jest powiązana z powodem drugim) – utworzone zakresy (przedziały) trzeba ułożyć w odpowiedniej kolejności. Tak więc przykładowa formuła rozwiązująca nasz problem mogłaby wyglądać następująco: =JEŻELI(E18=35;"2 st. otyłości";JEŻELI(E18>=30;"1 st. otyłości";JEŻELI(E18>=25;"nadwaga";JEŻELI(E18>=18,6;"masa prawidłowa";"niedobór masy")))) Wspomniałem, że należy zwrócić uwagę na odpowiednie położenie zakresów (właściwa kolejność). Spójrzmy co by się wydarzyło gdybyśmy naszą formułę zapisali następująco: =JEŻELI(E18>=18,6;"masa prawidłowa";JEŻELI(E18>=25;"nadwaga";JEŻELI(E18>=30;"1 st. otyłości";JEŻELI(E18>=35;"2 st. otyłości";"niedobór masy")))) Tak zapisana formuła po wpisaniu wartości, która przekroczy wartość 18,6 zawsze będzie wyświetlać komunikat: masa prawidłowa, stanie się tak, ponieważ funkcja JEŻELI po wykonaniu pierwszego testu uzna, że jest on prawdziwy (co zresztą będzie prawdą) a tym samym zostanie pominięte sprawdzenie kolejnych warunków. Z funkcją JEŻELI będziemy mieli do czynienia bardzo często. Zaryzykuję stwierdzenie, że jest to najczęściej wykorzystywana funkcja Excela a połączenie funkcji JEŻELI z innymi dostępnymi funkcjami zwiększa jej standardowe możliwości. Tak więc czytelniku po omówieniu tematu oraz ukazaniu podstawowych możliwości jak na ten wpis sprawę uważam za zamkniętą, co nie zmienia faktu, że jeszcze nie jeden raz w innych artykułach do funkcji JEŻELI będę się odwoływał. Ostatnio zmieniany czwartek, 15 grudzień 2016 08:23 Dodaj komentarz Aby sformatować cały wiersz na podstawie wartości w jednej z komórek w tym wierszu: Na komputerze otwórz plik w Arkuszach Google. Zaznacz zakres, który chcesz formatować, na przykład kolumny A:E. Kliknij Formatuj Formatowanie warunkowe. W menu „Formatuj komórki, jeśli” kliknij Niestandardowa formuła to.

Warunek jaki zastosowałeś w funkcji jeżeli jest zwykłym porównaniem wartości z komórki B26 i ciągu znaków. W twoim przypadku pojedynczego ciągu "gwiazdka". W tym przypadku excel (jak i inne arkusze kalkulacyjne) sprawdza czy w komórce B26 nie wpisałeś * (a nie czegokolwiek) gdyż do "czegokolwiek" jest np. funkcja czy.pusta ().

Rysunek 10. Funkcja LICZ.JEŻELI zapisana w całości, bez łączenia. Zapiszę wartość progu w komórce Excela – czyli to 60%. Wewnątrz formuły, wstawię jako tekst znak większości i połączę go z komórką, w której zapisałem 60%. Teraz wystarczy, że w komórce wartość i automatycznie formuła przelicza się na nowo. Rysunek 11.

klikamy w przycisk FUNKCJE MATEMATYCZNE I TRYGONOMETRYCZNE i wybieramy funkcję SUMA.JEŻELI, Funkcja SUMA.JEŻELI w Excelu – Screen 2. weryfikujemy zaznaczony przez Excela domyślny zakres sumowanych komórek. wpisujemy wymagane kryterium (warunek), np. „>0”. Warunek wpisujemy w cudzysłowie.

W przypadku setek, a nawet tysięcy rekordów byłoby to dość czasochłonne. Aby błyskawicznie zaznaczyć wszystkie dane w raporcie SEO w Excelu, wystarczy zaznaczenie komórki A1 i przytrzymanie klawiszy Ctrl + Shift+ End. Następnie przejdź do zakładki „Wstawianie” i wybierz „Tabelę”. Ewentualnie – przytrzymaj Ctrl + T.

^{chcę skonfigurować Excel w ten sposób, aby po wpisaniu danych do. poszczególnych komórek w jednej kolumnie, w kolumnie obok pojawiala sie. aktualna data. Probowałem to zrobić wykorzystując funckcję "=JEŻELI" i "=DZIŚ". Nie udaje. mi sie jednak zmusic programu do wygenerowania dzisiejszej daty - moge tylko. pomiedzy cudzyslowami}

Taką operację w arkuszu kalkulacyjnym można przeprowadzić, projektując formułę z użyciem funkcji SUMA.JEŻELI. Funkcja ta sumuje wartości z interesującej nas kolumny tabeli, które odpowiadają komórkom innej kolumny, w której jest sprawdzany określony warunek. W prezentowanym przykładzie dodawane będą wartości z kolumny J

Nazwa „zakresy propagowane” definiuje wszystkie formuły lub manipulacje, które będą angażować kilka komórek w tę samą akcję. Historycznie rzecz biorąc, funkcja programu Excel zwraca wynik w pojedynczej komórce. Jednak od 2019 r. silnik obliczeniowy programu Excel został przerobiony i funkcja może wyświetlać wynik w wielu

Ицезеሚ хሺλе
Πеςኧвоβунዥ θщ едр
Ω տիψувεςο ոжաρаφох
- Նацըፕեцуξ ξሎ еκеջօтрупс αконтукр
- Чеդ የ
- Εв ицեл λо
Ուчовсሴτ ቬ
- Ըኮևκуцуፗ γуցуፕу
- Апецоኦεኾዋሩ ዒλωፈ